(بلومبرگ) — شرکت اینتل بر روی یک ماده غیرمنتظره شرط بندی می کند تا به رایانه های جهان کمک کند تا بارهای کاری هوش مصنوعی رو به رشد را مدیریت کنند: شیشه.
به گفته محققان اینتل، با بزرگ‌تر شدن و پیچیده‌تر شدن پردازنده‌ها، توانایی آنها برای برقراری ارتباط با بقیه رایانه‌ها به یک نقطه خفه تبدیل می‌شود. این شرکت می‌گوید که زیرلایه‌های شیشه‌ای که بین تراشه و اجزای اتصال قرار می‌گیرند، پاسخی به این چالش هستند.
برای اینتل، یکی از پیشگامان تراشه که اکنون به دنبال شرکت انویدیا برای جلب توجه است، رویکرد جدید فرصتی است برای نشان دادن توانایی خود در نوآوری برای دنیای هوش مصنوعی – و جلب مشتریان جدید در این فرآیند. این شرکت هزینه تحقیق و توسعه را به نزدیک به 18 میلیارد دلار در سال افزایش داده است که بسیار بیشتر از همتایان خود است.
فشار شیشه ای اینتل از تاسیسات تحقیقاتی و تولید بسته بندی اینتل که بخشی کمتر شناخته شده از مجموعه فناوری آن است، ناشی می شود. این شرکت مستقر در سانتا کلارا در کالیفرنیا در تلاش است تا شهرت کسب و کار خود را افزایش دهد، بخشی از تلاش گسترده تر برای جذب مشتریان به عملیات تولیدی خود.
از زمانی که اینتل در اواخر دهه 1960 تأسیس شد، کارخانه های آن تقریباً به طور انحصاری بر تولید طرح های خود متمرکز شده اند. اکنون این سازنده تراشه در حال ایجاد عملیات ریخته گری خود است، که نیمه هادی ها و سایر فناوری ها را برای مشتریان خارجی ایجاد می کند – یکی از بزرگترین تغییرات در تاریخ این شرکت 55 ساله.
مدیر اجرایی، پت گلسینگر، به طور فزاینده‌ای در مورد قابلیت‌های اینتل در بسته‌بندی صحبت می‌کند – فناوری که تراشه‌ها را احاطه می‌کند. او می‌گوید که شرکت در ثبت مشتریان در آن منطقه پیشرفت می‌کند، حتی اگر این خریداران تراشه‌هایی را بیاورند که در جای دیگری ساخته شده‌اند.
تجارت بسته بندی به عنوان راهی برای جذب مشتریان در نظر گرفته می شود، که ممکن است از اینتل برای بخش وسیع تری از نیازهای ساخت تراشه خود استفاده کنند. این یک شرط بندی با ریسک بالا است. اینتل میلیاردها دلار برای تاسیسات جدید در سرتاسر جهان هزینه می‌کند، با این امید که مشتریان خارجی آنها را همراهی کنند.
گلسینگر که در اواخر این هفته سرفصل کنفرانس فناوری سالانه اینتل را برعهده خواهد داشت، همچنین در تلاش است تا این ایده را که این شرکت می تواند دستور کار صنعت تراشه 580 میلیارد دلاری را تنظیم کند، احیا کند.
با ابتکار بسته‌بندی شیشه‌ای، اینتل قصد دارد اولین کسی باشد که فناوری‌ای را که سال‌ها در تحقیقات آکادمیک بوده، تجاری می‌کند. سازنده تراشه پیش‌بینی می‌کند که تکنیک‌های موجود در نیمه دوم این دهه تمام می‌شوند و نیاز فوری به راه‌حل‌های جدید ایجاد می‌کنند.
مسیرهای فلزی کوچکی که داده ها و انرژی را بین میلیاردها ترانزیستور روی یک تراشه و بقیه رایانه حمل می کنند، باید از بسته ای عبور کنند که از سیلیکون محافظت می کند. در 20 سال گذشته، این بستر از مخلوطی از فایبرگلاس و اپوکسی ساخته شده است. این ماده نسبتاً ارزان است و به یک استاندارد صنعتی تبدیل شده است.
از آنجایی که تراشه‌ها ده‌ها میلیارد ترانزیستور و بیشتر را در بر می‌گیرند که بخشی از نیازهای نرم‌افزار هوش مصنوعی تامین می‌شود، این لایه بسته‌بندی محدودیت‌های خود را نشان می‌دهد. قطعات الکترونیکی کوچک باید با نیرویی معادل نیروی NFL که روی آنها نشسته است، محکم شوند – در غیر این صورت، کنتاکت های الکتریکی به طور تمیز با هم تماس پیدا نمی کنند.
افزایش تعداد سوراخ ها در بستر انعطاف پذیر منجر به تاب برداشتن می شود که می تواند باعث از بین رفتن تماس در برخی مناطق شود. مخلوط اپوکسی و فایبرگلاس همچنین میزان کاهش مسیرهای برق و داده را محدود می کند.
اینتل می گوید که شیشه این مشکلات را برطرف می کند. این ماده تاب نمی‌خورد و ساختار آن امکان استفاده از مسیرهای دقیق‌تری را برای داده‌ها فراهم می‌کند. این ماده دارای خواص شیمیایی با سیلیکونی است که از آن پشتیبانی می کند، به این معنی که در دماهای بالا با همان سرعت منبسط و منقبض می شود.
اما چیز مطمئنی نیست قبل از اینکه این رویکرد به جریان اصلی تبدیل شود، اینتل باید مواد ارزان‌تری دریافت کند. و محققان برای محافظت در برابر معروف ترین ویژگی شیشه، یعنی تمایل آن به شکستن، باید تکنیک های جابجایی را اصلاح کنند.
اینتل حدود 4200 کارمند دارد که روی تکنیک‌های بسته‌بندی، از جمله انواع دیگر پیشرفت‌ها در سایتش در چندلر، آریزونا کار می‌کنند.