Digital Minimalism فلسفه ای است که به شما کمک می کند س questionال کنید چه ابزارها و رفتارهای ارتباطات دیجیتال بیشترین ارزش را برای زندگی شما دارند. این شما را به زندگی عمدی و پرخاشگرانه ترغیب می کند و از “سر و صدای” کم ارزش دیجیتال در تلاش برای داشتن زندگی متعادل تر ، جلوگیری می کند. این امر اغلب با بازگشت به روشها و فنون قدیمی به دست می آید که تصور می شود اعتیاد آورتر ، مزاحم یا ناراحت کننده نیستند.
همانطور که کال نیوپورت در کتاب خود “مینیمالیسم دیجیتال: انتخاب زندگی متمرکز در جهانی پر سر و صدا” می گوید: “علاوه بر بازگشت به فناوری های کمتر جذاب ، می توان استفاده از رسانه های اجتماعی و سایر فن آوری های مدرن را محدود کرد تا ارزش آنها را به حداکثر برسانید. جلوگیری از تأثیرات منفی درک شده آنها “.
نوستالژی “اشتیاق بیش از حد احساسی برای بازگشت به یک دوره گذشته یا شرایط غیر قابل جبران” است. راه حل مینیمالیسم دیجیتال در تلاش برای جلوگیری از “شر” های فن آوری مدرن اغلب تجارب است. اعتقاد به اینکه فناوری فرومایه (مانند تلفن تلنگر) به نوعی “امن تر” از تلفن هوشمند “پیشرفته” نیست ، چیزی بیش از این باور نیست که اوضاع قبلاً بهتر بوده و به دلیل فناوری مدرن ، اوضاع به شدت بدتر شده اند.
مینیمالیست های دیجیتال برای زمانی که دیگر موضوعیت ندارد نوستالژیک هستند …