بازی چه کسی را بازی می کنید؟

\ من و تو در کودکی به ما دارو دادند. تایید، قدردانی، ستایش، موفقیت، پذیرش، محبوبیت – آن را هر چه می خواهید بنامید، اما این دارویی است که باعث وابستگی به افراد دیگر به قیمت از دست دادن خواسته های واقعی ما می شود.

\

«تو تبدیل به ربات می‌شوی. می خواهید ببینید که انسان ها در چه نوع رباتی زندگی می کنند؟ به این گوش کن. شما رباتی را دارید که به اینجا می آید، و من می گویم، “عزیز، تو زیبا به نظر می آیی!”، و ربات درست بالا می رود. دکمه‌ای به نام «قدردانی» را فشار می‌دهم و از سمت راست بالا می‌رود. سپس دکمه دیگری به نام «انتقاد» را فشار می‌دهم – صاف روی زمین. کنترل کامل. «- آنتونی دی ملو

\ این یک ارزیابی تند اما صادقانه است.

جامعه

مکانیسم‌های اجتماعی مختلفی از همان ابتدا در ما نصب می‌شوند و تا آن زمان در جای خود باقی می‌مانند احساسات اجتماعی مانند شرم، خجالت، گناه و غیره

اکثر والدین در این امر شریک هستند، اما ما باید دلسوزی داشته باشیم زیرا آنها بیش از حد بزرگ شده اند مطابق با جامعه نرم افزار. این نرم افزار تنها راه برای جلب همکاری بسیاری از انسان ها است. آیا جامعه بدون آن می تواند کار کند؟ شاید نه.

\ ما موجوداتی اجتماعی هستیم و طرد شدن از گروه مانند تهدیدی برای بقا است. ما در کودکی، وابسته به محبت والدین، یاد می گیریم که با انتظارات بیرونی مطابقت داشته باشیم تا احساس امنیت و دوست داشته شدن داشته باشیم و خواسته های خود را کنار بگذاریم. این همچنان ادامه دارد…

سئو PBN | خبر های جدید سئو و هک و سرور