انتقال به ابر بزرگترین داستان در محاسبات مدرن است. ابر کارایی، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری را به گونه‌ای فراهم می‌کند که محاسبات سنتی نمی‌توانند. با این حال، خود اصطلاح “تغییر به ابر” کمی اشتباه است. واقعیت این است که مهاجرت ابرها یک خیابان یک طرفه نیست.
این به این دلیل است که مهاجرت ابر یک اصطلاح ساده برای یک مفهوم پیچیده است. ما می دانیم که، بله، شرکت ها دائماً داده ها و بارهای کاری را به ابر منتقل می کنند. اما آنها همچنین داده ها و بارهای کاری را به صورت اولیه یا از یک ابر عمومی به یک ابر خصوصی یا از یک هایپراسکیلر به دیگری منتقل می کنند. به همین دلیل، مهاجرت ابری هرگز انجام نمی شود.
همچنین هیچ راه حل یکسانی برای مهاجرت ابری وجود ندارد، بنابراین شما نیاز به برنامه ریزی دقیق و رویکردی هدفمند برای نحوه – و چه چیزی – دارید که به ابر منتقل می شوید. به عنوان مثال، درک وابستگی‌ها و قابلیت همکاری برنامه‌ها، تعیین امکان‌سنجی فنی، ارزیابی عملکرد و هزینه اولیه در مقابل ابر، در نظر گرفتن انطباق و مقررات و موارد دیگر بسیار مهم است.
داده ها در مهاجرت ابری
زمانی که به نحوه نزدیک شدن به مهاجرت ابری فکر می کنید و تصمیم می گیرید چه چیزی را در حالت اولیه نگه دارید، چه چیزی را به یک ابر خصوصی منتقل کنید و چه چیزی را به یک ابر عمومی منتقل کنید، داده های یک سازمان نیز باید در نظر گرفته شود. این به این دلیل است که تقریباً هر کاری که یک تجارت مدرن از منظر دیجیتال انجام می دهد به داده نیاز دارد. و بنابراین، پایگاه های داده بخش عمده ای از هزینه های ابری هر کسب و کار را به خود اختصاص می دهند.
برای اطمینان از بهره‌مندی از تمام مزایای ابر، در عین حال که ارزش را به حداکثر می‌رسانید، مهم است که از بهینه‌سازی پایگاه داده‌های شما برای عملکرد و هزینه اطمینان حاصل کنید. بارهای کاری پایگاه داده به قدرت محاسباتی قابل توجهی نیاز دارند و معمولاً به حافظه فشرده نیاز دارند. به این دلایل، درک بهتر پایگاه داده های خود برای گرفتن بهترین تصمیم در مورد محل زندگی آنها بسیار مهم است. اما متأسفانه گفتن این کار آسان تر از انجام آن است.
پایگاه داده ها دشوارترین اکوسیستم ها برای مشاهده، تنظیم، مدیریت و مقیاس را نشان می دهند. نه تنها انواع مختلفی از پایگاه های داده وجود دارد که اهداف مختلفی را انجام می دهند، بلکه با انواع مختلفی از داده ها نیز پر شده اند که به پیچیدگی آنها می افزاید. پیامدهای عدم مشاهده در پایگاه داده شما می تواند از یک مزاحمت پرهزینه تا یک مشکل مهم باشد که باعث اختلال در خدمات تجاری می شود. به عنوان مثال، اکثر مشکلات عملکرد برنامه، بین 70 تا 88 درصد، در پایگاه داده ریشه دارند.
پایگاه های داده تا حد زیادی به عنوان جعبه سیاه برای اکثر سازمان ها دیده می شود. شما می دانید چه چیزی در آن اتفاق می افتد. و می دانید چه چیزی بیرون می آید و چقدر طول کشید. اما تشخیص پیچیدگی هایی که در جعبه سیاه پایگاه داده رخ می دهد دشوارتر است. این یک مشکل مهم برای شرکت هایی است که در حال توسعه استراتژی های مهاجرت ابری خود هستند.
قابلیت مشاهده پایگاه داده
اینجاست که مشاهده پذیری پایگاه داده وارد عمل می شود و به عنوان یک دستگاه اشعه ایکس برای پایگاه های داده شما عمل می کند. برای اینکه به داخل جعبه سیاه نگاهی بیاندازید و علت اصلی هر گونه مشکل را درک کنید و پایگاه داده خود را قبل، در حین و بعد از مهاجرت به ابر بهینه کنید.
پایگاه داده مشاهده پذیری می تواند به شما کمک کند تا نقشه کامل را دریافت کنید و جزئیات پایه محیط پایگاه داده خود را ثبت کنید. عیب‌یابی پایگاه داده، تجزیه و تحلیل علت ریشه‌ای، و اصلاح به دلیل منابع متعددی که توسط پایگاه داده، نمونه پایگاه داده، و/یا سرور پایگاه داده درگیر می‌شوند، نیاز به مشاهده کامل پشته دارند. استفاده از این اطلاعات پایه می‌تواند فرآیند انتقال ابر را روان‌تر کند، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و به مدیریت بهتر منابع کمک کند.
با در دست داشتن این بینش‌های عملکرد پایه، شرکت‌ها همچنین می‌توانند تصمیم بگیرند که کدام محیط ابری برای حجم کاری پایگاه داده مناسب‌تر است. ارائه دهندگان ابری مختلف هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند. مشاهده پذیری پایگاه داده درک لازم از رفتار برنامه ها و سیستم های مختلف را برای تصمیم گیری اینکه کدام ارائه دهنده ابر برای هر حجم کاری پایگاه داده خاص مناسب است، فراهم می کند.
مشاهده پذیری پایگاه داده نیز نقش کلیدی در مرحله نهایی فرآیند مهاجرت ابر ایفا می کند: خود انتقال. در طول این مرحله انتقال داده ها از یک محیط به محیط دیگر، نظارت و مقایسه عملکرد پایگاه های داده با اعداد پایه ای که در مرحله قبل از مهاجرت ایجاد کرده اید بسیار مهم است. راه‌حل‌های مشاهده‌پذیری به شرکت کمک می‌کند تا هرگونه مشکل یا مغایرتی را که ممکن است در حین انتقال ایجاد شود شناسایی کند و آنها را حل کند، اختلال را به حداقل برساند و از تاخیر جلوگیری کند.
البته نیاز به بهینه سازی پایگاه داده پس از مرحله مهاجرت تمام نمی شود. مشاهده پذیری به اعتبارسنجی عملکرد با مقایسه آن با خط مبنا کمک می کند. درک سطوح خدمات به رهبران آرامش خاطر می دهد که انتقال موفقیت آمیز بوده است. فرض کنید که سکسکه را در محیط جدید شناسایی می کند. در آن صورت، مشاهده‌پذیری شناسایی علت اصلی مسائل را آسان‌تر می‌کند تا بتوان مشکلات را به سرعت حل و فصل کرد، یا شرکت تصمیم بگیرد که آیا به محیط متفاوتی نیاز است یا خیر. مشاهده پذیری همچنین می تواند به تصمیم گیری در مورد افزایش یا کاهش مقیاس زیرساخت ابری جدید بر اساس هر نیاز تجاری جدیدی که ممکن است ایجاد شود کمک کند.
“تغییر به سمت فضای ابری” گام مهمی برای هر شرکتی است که می خواهد با تحول دیجیتال سریعی که همه صنایع با آن روبرو هستند، همگام شود. انتقال موفقیت آمیز به ابر مستلزم درک عمیق و مشاهده در پایگاه داده است. مشاهده پذیری پایگاه داده، نمای لازم از آنچه در داخل نامحسوس ترین و با ارزش ترین سیستم های آنها اتفاق می افتد را فراهم می کند. این تضمین می کند که سفر ابری بی پایان شما می تواند با موفقیت پیمایش شود.