این روزها متوجه می شوم که با یک معضل نسبتاً جالب روبرو شده ام.
از یک طرف ، رسانه های دیجیتال مشاغل کوچک و محلی را برای دسترسی به مخاطبان گسترده و فروش محصولاتشان با راه های قانونی ارائه می دهند.
از طرف دیگر ، اگرچه من به اشتراک گذاشتن برخی از داده ها در مورد من برای دسترسی به رسانه های اجتماعی یا برنامه های خاص بد نیستم ، برای من مهم است که سیستم عامل هایی که استفاده می کنم رفتار اخلاقی داشته باشند ، رضایت برای آنها بدیهی نباشد و در آنجا برخی از مرزهای داده های جمع آوری شده هستند. اما این فقط آرزو است.
من در 5 سال گذشته که با استفاده از داده ها و تجزیه و تحلیل ها امتحان کرده ام ، فهمیدم که اگر به داده ها اعتیاد پیدا کنید ، برای بدست آوردن هرچه بیشتر آنها ، دست به هر کاری می زنید. هرچه بزرگتر باشید ، اعتیاد بدتر می شود.
در حرفه من ، س bigال بزرگی که همه دارند این است که عصر تبلیغات دیجیتال یک مهمانی خوب برگزار کرد. ما در شرف ورود به عصر حریم خصوصی هستیم. آیا میهمانی ادامه خواهد یافت یا خیلی طولانی است ، خداحافظی با تبلیغات دیجیتال؟ چه اتفاقی برای همه مشاغلی خواهد افتاد که تبلیغات دیجیتال برای آنها تنها رسانه تبلیغاتی مقرون به صرفه و مقیاس پذیر است؟
خوب حدس بزن چی؟
مشاغل و مارک های تجاری مدت ها قبل از تبلیغات دیجیتال و رویکرد داده محور آن به عنوان گلوله نقره ای واقعی ساخته شده اند. مارک های قدیمی و جدید مدتها پس از تبلیغات و داده های دیجیتال به رشد خود ادامه خواهند داد …