@جوزفوکاسیوجو اوکاسیو
یک فریلنسر که سعی می کند به دوران بزرگ برسد.
سال گذشته ، وقتی بازی Immortals: Fenix Rising را شروع کردم ، هیجان زده بودم که یک بازی اکشن جهان باز بسیار رنگارنگ تر انجام دهم. پس از سال ها بازی های واقع بینانه و خسته کننده جهان باز که یوبی سافت با آن شهرت یافته بود ، Fenix Rising ظاهراً یک نفس تازه بود که به نظر می رسید از همه چیز الهام گرفته است ، The Legend of Zelda: Breath of the Wild. با این حال ، وقتی من اولین برج خود را ادعا کردم ، بازی فوراً با وظایف انجام شده ، مواردی برای جمع آوری ، همه به نام “تشویق” من برای کشف دنیای وسیع Fenix Rising ، شکوفا شد.
اینجاست که با خودم گفتم: “من هرگز این بازی را کامل نمی کنم.” امیدهای من از بازی Fenix Rising به عنوان یک بازی بسیار نوآورانه از بین رفت ، زیرا این عنوان با همان مشکلی روبرو شد که بازی های جهان باز در چند سال گذشته با آن دست و پنجه نرم می کردند ، نیاز به مجبور کردن شما به کشف جهان و نه تشویق شما به آن. به
می بینید ، جاودانه ها: Fenix Rising نمی تواند به شما کمک کند که هر زمان به ایستگاه راه دسترسی پیدا می کنید ، مشغول به کار شوید. چالش های رزمی ، پازل و سایر وظایف همه در اینجا وجود دارد ، اما بازی سکه ها و ابزارهای پشت این چالش ها را قفل می کند. به جای کاوش در دنیای وسیع Fenix و غرق شدن در داستان ، من مجبور شدم چالش ها را از ترس اینکه …