اگرچه پروژه محاسبات باز چندان مورد توجه رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد و از برخی جهات زیر رادار باقی می‌ماند، این واقعیت وجود ندارد که در 11 سالی که این پروژه وجود داشته، تأثیر زیادی بر نحوه ساخت مراکز داده داشته است. عمل کنند.
این پروژه در سال 2011 متولد شد، پس از اینکه متا (در آن زمان فیس بوک) خبر بزرگی را در جامعه فناوری ایجاد کرد، زمانی که درهای اولین مرکز داده ساخته شده سفارشی خود را در پرینویل، اورگان باز کرد، که به منظور بهره وری انرژی، حتی در هنگام ملاقات، طراحی شده بود. خواسته های یک hyperscaler.
این طراحی که دو سال قبل به عنوان یک پروژه داخلی در متا به نام “Project Freedom” آغاز شد، تمام جنبه های مرکز داده از جمله نرم افزار، سرورها، رک ها، منابع تغذیه و خنک کننده. پس از تکمیل، متا گفت که ساخت آن 38 درصد بازده انرژی بیشتر و 24 درصد هزینه کمتری نسبت به تاسیسات قبلی شرکت دارد.
تقریباً در زمانی که تأسیسات Prineville افتتاح شد، Meta طرح‌های پروژه را با منبع باز تهیه کرد و تأسیس OCP را به‌عنوان یک پروژه اجتماعی اعلام کرد که عمدتاً به بهبود کارایی ساخت و راه‌اندازی مراکز داده اختصاص دارد. همراه با متا، اینتل، Rackspace، Goldman Sachs، و اندی بچتولشیم، بنیانگذار Sun Microsystems، به عنوان اعضای موسس هیئت مدیره بودند. در عرض چند سال، هایپراسکیلرهای دیگر وارد پروژه شدند، به طوری که مایکروسافت در سال 2014 به عضویت آن درآمد و گوگل در سال 2016 به آن ملحق شد.
بیل کارتر، مدیر ارشد فناوری بنیاد OCP، به Data Center Knowledge گفت: “امروز ما حدود 300 شرکت عضو داریم و در سرتاسر جهان فعالیت می کنیم.” ما جوامع منطقه‌ای در کره جنوبی، ژاپن، اروپا و همچنین در چین و تایوان داریم. اینها فرصت‌هایی را برای مردم فراهم می‌کند تا دور هم جمع شوند و در مورد نیازهایشان، موارد استفاده از آنها و کمک به تامین همکاری کنند. زنجیر و غیره.”
پروژه محاسباتی را به طور خلاصه باز کنید
زمانی که OCP برای اولین بار شروع به کار کرد، روی هشت پروژه کار می کرد که کارتر گفت که حول محور “تفکیک سوئیچ شبکه، سرورهای بدون نیاز به نیاز، وسایل ذخیره سازی و کمی مدیریت سخت افزار” بودند.
طرح‌های OCP پیشنهادهایی برای بهترین شیوه‌ها بود که اعضا آزاد بودند که آن را اتخاذ کنند یا نه. این شامل طرحی برای یک قفسه 21 اینچی غیراستاندارد بود که متا توسعه داد که همان فضای کف را با طراحی‌های سنتی رک 19 اینچی اشغال می‌کند، که هنوز از سوی برخی اپراتورهای مرکز داده و سازندگان تجهیزاتی که 19 را انتخاب کرده‌اند بازپس می‌گیرد. قفسه‌های اینچی، که اغلب از مشخصات رقابتی Open19 استفاده می‌کنند، که به چیزی استاندارد تبدیل شده است.
کارتر گفت: «در همان زمان، تجهیزات 19 اینچی کارآمد را نیز ارتقا دادیم. “در ابتدا افراد Open Compute را به این تجهیزات سفارشی سازی شده 21 اینچی مرتبط می کردند. اینطور نبوده و هرگز نبوده است. هفتاد درصد محصولاتی که ما توسعه داده ایم و به اشتراک گذاشته ایم در یک رک استاندارد 19 اینچی قرار می گیرند.”
کارتر گفت، با وجود آن اختلافات نسبتاً جزئی، تعداد پروژه های فعالی که حامیان OCP هستند به بیش از 30 پروژه افزایش یافته است.
او گفت: «این پروژه‌ها شامل کارهای زیادی روی طراحی تأسیسات مرکز داده است. ما به خنک‌سازی پیشرفته نگاه می‌کنیم؛ به آنچه برای اجرای خنک‌کننده غوطه‌وری و خنک‌کننده صفحه سرد نیاز است، نگاه می‌کنیم.»
او گفت که اصطلاح “نگاه کردن به” به معنای ایجاد یک روش استاندارد است که به همه از اپراتورهای مراکز داده گرفته تا فروشندگان بازاریابی سرورها و سیستم های خنک کننده مایع گرفته تا طراحان قفسه کمک می کند.
او گفت: “ما می دانیم که چه مقدار آب باید تامین کنیم؛ ما از دمایی که از تاسیسات می آید می دانیم؛ می دانیم که چه نوع دمای آب برگردانده می شود؛ ما فشارهای وارد بر این پمپ ها را درک می کنیم.” “با انجام این کار، ما در واقع تاسیسات را از تجهیزات فناوری اطلاعات جدا کرده ایم، اما وقتی آنها کنار هم قرار می گیرند، به یک راه حل جامد خوب برای خنک کننده مایع تبدیل می شود.
وی افزود: «این تنها نمونه ای از کارهایی است که ما انجام می دهیم.
مزایا برای سازندگان تجهیزات
Ampere Computing، یک استارت‌آپ مبتنی بر سانتا کلارا که پردازنده‌های مبتنی بر ARM را برای سرورها توسعه می‌دهد، تقریباً بلافاصله پس از راه‌اندازی شرکت به‌عنوان عضو OCP ثبت‌نام کرد.
جف ویتیچ، مدیر ارشد تولید آمپر به DCK گفت: “امپر تنها چهار سال و نیم است که وجود دارد و ما در چهار سال گذشته با OCP درگیر بوده ایم.” ما می‌دانستیم که این انجمنی است که می‌خواهیم با آن درگیر شویم، و احساس می‌کردیم مهم است که اعضای OCP به چیزی که فقط سرورهای استاندارد x86 نیستند دسترسی داشته باشند.»
اگرچه پردازنده‌های Arm حدود یک دهه قبل به‌عنوان محرک اصلی دستگاه‌های تلفن همراه مطرح شده بودند، اما زمانی که Ampere در سال 2018 شروع به کار کرد، پردازنده هنوز در سرورها جذابیت خاصی پیدا نکرده بود، جایی که ماشین‌های اینتل و x86 استانداردهای واقعی بودند. علیرغم این واقعیت که پردازنده های Arm قبلاً قابلیت های خود را ثابت کرده بودند و شهرت داشتند که انرژی بسیار کارآمدتری نسبت به پردازنده های اینتل یا AMD داشتند.
ویتیچ گفت: «مسلماً اکوسیستمی وجود نداشت. هر بار که شخصی با یک بخش سرور مبتنی بر Arm عرضه می‌شود، شاید یک ODM وجود داشته باشد که پلتفرم‌ها را می‌سازد و آن یک نوع پلتفرم بوده است؛ شما پیکربندی‌های متنوعی نداشتید. نوع بلوغ سیستم عامل را دارند و دسترسی افراد به سیستم عامل آسان نبود.”
او افزود: «اینها همه چیزهایی بود که ما احساس می‌کردیم جامعه OCP می‌تواند به ما در تسهیل آن کمک کند و ما از آن سود می‌بریم».
Wittich گفت که یکی از بزرگترین مزایایی که عضویت OCP برای Ampere به ارمغان آورده است این است که در را به روی شرکت برای همکاری با دیگران در فضای مرکز داده باز کرده است.
ویتیک گفت: «به هم پیوستن تعداد زیادی از این شرکت ها سخت است. “کجای دیگر می‌توانید گوگل، مایکروسافت، بلومبرگ و تارگت را در یک اتاق بیاورید و در مورد مسائل مشترک صحبت کنند؟ برای این کار واقعاً خوب است، و من فکر می‌کنم همه اهداف یکسانی را در زمینه ایجاد پایداری مرکز داده، رانندگی دارند. نوآوری در سطح پلت فرم و پیشبرد صنعت رو به جلو.”
نمونه‌ای از این که چگونه این نوع شبکه‌سازی برای Ampere نتیجه داده است را می‌توان در سرور Mt. Jade یافت، که به عنوان پروژه‌ای با سازنده تجهیزات Wiwynn، یکی دیگر از اعضای OCP، برای ایجاد یک برد مرجع برای Ampere برای استفاده داخلی آغاز شد. برای تایید CPU های Altra خود در طول مسیر، تصمیم گرفته شد که این پلتفرم به عنوان یک سرور با برند Wiwynn در دسترس قرار گیرد.
او گفت: “ما آن را با Wiwynn طراحی کردیم و آنها در واقع بردها را ساختند، سرورها را ساختند و در حال حاضر آن را به مشتریان می فروشند.” “می توانم به شما بگویم که یک مشتری واقعاً بزرگ مرکز داده وجود دارد که هزاران مورد از این مراکز را در مرکز داده خود مستقر کرده است.”
در طول کنفرانس OCP Summit نوامبر، Ampere طراحی Mt. Jade را به OCP ارائه کرد و آن را به اولین سرور مبتنی بر Arm تبدیل کرد که در این پروژه مشارکت داشت.
همکاری کلیدی است
به نظر می رسد این نوع تلاش های مشترک، که بسیاری از آنها در مقیاس بزرگتر هستند، برای نحوه عملکرد OCP کلیدی هستند.
کارتر از OCP گفت: “چند سال پیش، پروژه زیرساخت شتاب دهنده باز را راه اندازی کردیم که حدود ده ها شرکت درگیر آن بودند تا یک ماژول شتاب دهنده را تعریف کنند که اساساً یک ماژول 400 وات بود.” “شما می توانید هشت مورد از اینها را در یک قرنیز قرار دهید، و آن قرنیز می تواند در یک محفظه بیفتد و مقداری انرژی و مقداری IO همراه خود داشته باشد. در واقع حدود هشت مشخصات مختلف از آن بیرون آمد – که خود ماژول را تعریف می کرد. ، قرنیز، محفظه، سیستم های تحویل نیرو، نحوه خنک شدن آن، و نحوه رساندن برق به آن.
او افزود: “اینها همه در یک محیط اجتماعی توسعه یافته و با همه به اشتراک گذاشته شده اند.”