پرداختن به ناسازگاری تنوع و شمول محل کار

من مطمئن هستم که شما آمارهای این چنینی را میلیون بار شنیده اید: 76٪ از هزاره ها توسط سازمان هایی تقویت می شوند که فرهنگ فراگیر را پرورش می دهند ، 65٪ از مدیران ارشد استخدام کارمندان متنوع را به عنوان اولویت ذکر می کنند و لیست ادامه دارد. اگر این حقیقتاً وجود دارد ، چرا تنوع فناوری هنوز چنین مبارزه ای است؟

چرا نیروی کار گوگل 3.7٪ سیاه است؟ چرا نیروی کار فیس بوک 9٪ سیاه و اسپانیایی است؟ چرا افرادی مانند جورج فلوید هنوز توسط نژادپرستی قربانی می شوند؟ در بحث تنوع و فراگیری ، ناهماهنگی شناختی گیج کننده ای در محل کار (و جهان) وجود دارد.

منظور ما از “تنوع و شمول” چیست؟

تنوع و شمول برای افراد مختلف معنای مختلفی دارد. طبق مطالعه ای که توسط Deloitte انجام شده است ، Millennials و Gen Xers & Baby Boomers تعاریف مختلفی از شمول محل کار دارند.

هزاره ها درج كار محل را چنین تعریف می كنند: “الف فرهنگ اتصال که همکاری ، همکاری و رشد حرفه ای را تسهیل می کند ، و به طور مثبت بر نتایج عمده تجارت تأثیر می گذارد”

از سوی دیگر ، نسل های قدیمی معتقدند که این “فرایندی است که سازمان ها از طریق آن از هر جنس ، نژاد ، نژاد ، مذهب و جنسیت اطمینان می یابند …