این مقاله در ابتدا در IoT World Today ظاهر شد.
آی‌بی‌ام و آزمایشگاه تحقیقاتی ملی ژاپن، ریکن، برنامه‌های خود را برای نصب یک کامپیوتر کوانتومی IBM System Two در محل مرکز علوم محاسباتی Riken در کوبه، ژاپن اعلام کردند.
این سیستم که توسط یک پردازنده 133 کیوبیتی IBM Quantum Heron قدرت می‌گیرد، با فوگاکو، دومین ابررایانه قدرتمند جهان پس از HPE Frontier، به صورت مشترک قرار می‌گیرد و ادغام می‌شود.
هدف معماری هیبریدی جدید حمایت از پروژه «توسعه فناوری استفاده یکپارچه برای کوانتومی و ابررایانه‌ها» توسط Riken است که توسط سازمان توسعه فناوری‌های صنعتی و انرژی جدید ژاپن تامین می‌شود.
Riken قصد دارد از معماری کوانتومی سیستم دو آی‌بی‌ام برای نشان دادن مزایای پلت‌فرم‌های محاسباتی ترکیبی برای استقرار به‌عنوان خدمات در دوره بعد از ۵G آینده استفاده کند. ریکن در این پروژه با شرکت سافت بانک، دانشگاه توکیو و دانشگاه اوزاکا همکاری می کند.
مدیر بخش پلت فرم مشترک محاسبات با کارایی بالا کوانتومی (HPC) در مرکز علوم محاسباتی Riken، میتسوهیسا ساتو، گفت که رایانه‌های کوانتومی پیشرفته عصر حاضر با نویز متوسط مقیاس متوسط (NISQ) با افزایش تعداد کیوبیت‌ها و افزایش تعداد کیوبیت‌ها، وارد مرحله عملی می‌شوند. وفاداری بهبود می یابد
ساتو گفت: «از دیدگاه HPC، رایانه‌های کوانتومی دستگاه‌هایی هستند که کاربردهای علمی را که به‌طور متعارف بر روی ابررایانه‌ها اجرا می‌شوند سرعت می‌بخشند و محاسباتی را امکان‌پذیر می‌کنند که هنوز توسط ابررایانه‌ها قابل حل نیستند».
Riken متعهد به توسعه نرم‌افزار سیستمی برای محاسبات ترکیبی کوانتومی-HPC با استفاده از قابلیت‌های تحقیقات علمی جامع و تجربه خود در توسعه و بهره‌برداری از ابررایانه‌های پیشرفته مانند فوگاکو است.
IBM همچنین پشته نرم‌افزاری را برای تولید و اجرای گردش‌های کاری کوانتومی-کلاسیک یکپارچه در محیط محاسبات ترکیبی کوانتومی-HPC توسعه خواهد داد. به گفته این شرکت، این قابلیت های جدید با هدف ارائه بهبود در کیفیت الگوریتم و زمان اجرا است.
جی گامبتا، همکار IBM و معاون IBM Quantum، گفت: “به عنوان اولین سیستم کوانتومی که مستقیماً با ابررایانه کلاسیک فوگاکو متصل می شود، توافق IBM با Riken نقطه عطفی در سفر به سوی آینده ای است که توسط ابررایانه های کوانتوم محور تعریف شده است.”
این کار صنعت را به سمت یک معماری مدولار و انعطاف‌پذیر که محاسبات کوانتومی و ارتباطات را با منابع محاسباتی کلاسیک ترکیب می‌کند، پیش می‌برد تا هر دو پارادایم بتوانند با هم برای حل مشکلات پیچیده‌تر کار کنند.»