اکسوردیوم
آرایه ثابت (یا با اندازه ثابت ، با طول ثابت) آرایه ای است که حداکثر مقدار موارد را داشته باشد. این آرایه ها هنگامی استفاده می شود که برنامه نویس بداند که یک آرایه باید چند عنصر را نگه دارد – مانند تعداد سفینه های دشمن که یک بازی باید بطور همزمان روی صفحه نمایش دهد یا مقدار یک کاراکتر 8 بیتی.
بعضی از زبان ها مانند C ، Objective-C و C ++ از آرایه های ثابت استفاده می کنند ، در حالی که زبان های مدرن تر از آرایه هایی استفاده می کنند که اندازه آنها تنظیم نشده است. هنگامی که اندازه آرایه را تنظیم کردید ، در زبانی که از آرایه های ثابت استفاده می کند – تغییر نمی کند به عنوان مثال ، اگر یک آرایه ثابت با 15 عنصر مقداردهی اولیه شود ، آرایه نمی تواند 16 عنصر را ذخیره کند. اگرچه آرایه قادر به رشد نیست ، اما قادر به جهش است. با 15 عنصر اول ، اگر عنصر 14 نیاز به تغییر داشت ، می تواند باشد. اگر یک عنصر نیاز به حذف داشته باشد ، می تواند باشد. اندازه ثابت 15 می تواند کمتر از 15 عنصر را در خود جای دهد. فقط نمی تواند بیشتر نگه دارد
در زیر یک آرایه در C ++ وجود دارد که 15 عدد صحیح را در خود جای داده است. عناصر آرایه در یک بلوک مجاور از حافظه قرار می گیرند:
هنگام کار با آرایه های ثابت ، دقیق و فهمیدن مهم است چرا شما از این نوع آرایه استفاده می کنید. آنها جای خطاهای سرریز را ترک می کنند و به طور کلی یک ساختار داده انعطاف پذیر نیستند. گفته شد ، حسن این نوع آرایه ها این است که آنها …