(بلومبرگ) — شرکت اینتل 7 میلیارد دلار برای ساخت یک مرکز بسته بندی تراشه های جدید در مالزی هزینه می کند، سرمایه گذاری بزرگ آسیایی که برای رفع کمبودهای جهانی نیمه هادی ها در زمانی که واشنگتن از تولید داخلی حمایت می کند، در نظر گرفته شده است.
آژانس اصلی تشویق سرمایهگذاری مالزی در دعوتنامهای که دوشنبه منتشر شد، اعلام کرد که سازنده تراشه آمریکایی قصد دارد 30 میلیارد رینگیت برای تقویت قابلیتهای بستهبندی تراشههای پیشرفته خود در جزیره پنانگ سرمایهگذاری کند. بر اساس این دعوت، این کشور برنامه های خود را برای این کشور آسیایی در جریان یک نشست مطبوعاتی در روز چهارشنبه با همراهی ازمین علی وزیر تجارت و ارهام عبدالرحمن، مدیر اجرایی سازمان توسعه سرمایه گذاری مالزی، تشریح خواهد کرد.
این رویداد همزمان با اولین سفر آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه به آسیای جنوب شرقی است. پت گلسینگر، مدیر عامل شرکت، در ماه فوریه سکان هدایت بزرگترین تولیدکننده تراشه آمریکایی را به دست گرفت و با مأموریت بازپسگیری رهبری صنعت از غولهای آسیایی مانند شرکت تولید نیمهرسانا تایوان، سرمایهگذاران از جلسینگر میخواهند که از دست دادن سهم بازار و انحراف مشتریان که تا حدی ناشی از زمین خوردنها است، جلوگیری کند. ارتقاء فناوری
در عین حال، سالها سرمایهگذاری کم در صنعت جهانی و افزایش تقاضا برای دستگاههای محاسباتی در دوران کووید، کمبود بیسابقهای از نیمهرساناهای مورد نیاز در همه چیز، از خودروها گرفته تا گوشیهای هوشمند، ایجاد کرده است.
گلسینگر این هفته در تایوان و مالزی برای گفتوگوهایی حضور دارد که نشان میدهد چگونه تولید آسیایی برای تلاشهای او برای چرخش بسیار مهم است. به گفته افرادی که با برنامه های او آشنا هستند، سفر او شامل دیدار با رهبران TSMC خواهد بود.
اینتل هم به خدمات تولیدی پیشرفته TSMC نیاز دارد و هم قصد دارد با این شرکت تایوانی در به اصطلاح تجارت ریخته گری رقابت کند که تعادلی دشوار برای مدیرعامل است. به غیر از مالزی، اینتل همچنین یک کارخانه در دالیان چین دارد.
این اولین سفر گلسینگر به آسیا از زمان تصدی پست برتر در اینتل است و در حالی صورت میگیرد که او با دولت ایالات متحده لابی میکند تا پول صنعت تراشه این کشور را فقط به سازندگان تراشه داخلی اختصاص دهد. او استدلال کرده است که تولیدکنندگان خارج از کشور – مانند TSMC و Samsung Electronics Co. که هر دو برنامههایی برای ساخت کارخانه در ایالات متحده دارند – نباید از طریق قانون چیپس، که از طریق تصویبهای سیاسی در واشنگتن انجام میشود، پول دریافت کنند. به عنوان بخشی از این تلاش ها، او استدلال می کند که تمرکز تولیدات پیشرفته در آسیا و تایوان یک خطر استراتژیک است.