“جمهوری خلق” یک پرچم قرمز آشکار است که با غیرت در نام رسمی یک کشور استفاده شود و “جمهوری مردمی دموکراتیک” یک پرچم حتی بزرگتر است. به احتمال زیاد این یک ایالت پلیسی است که حاکم آن همه جذابیت های عمومی گال را دارد. در حال حاضر کنوانسیون مشابهی در مخابرات وجود دارد، که در آن “باز” سال ها مورد سوء استفاده گروه ها و شرکت های مختلف صنعتی قرار گرفته است.
اینتل با “FlexRAN” طراحی مرجع خود که برای شبکه های دسترسی رادیویی باز و مجازی در نظر گرفته شده است، حتی فراتر رفته است. کنایه از انعطاف‌پذیری ممکن است تلاش ضعیفی برای طنز کنایه‌آمیز باشد، مانند لقب Tiny Tim برای غول کلاس درس، زیرا FlexRAN فقط با سخت‌افزار خود اینتل کار می‌کند و “قفل” را ایجاد می‌کند که ظاهراً RAN و مجازی‌سازی در تلاش هستند تا آن را باز کنند. پایان. رقیب AMD که قادر به اجرای این فناوری بر روی تراشه های خود نیست، FlexRAN را مانند داشتن یک ماشین بدون کلید توصیف کرده است.
همه اینها احتمالاً در RAN باز بسیار سخت به نظر می رسد، تلاشی برای تزریق رقابت به این بخش از طریق آسان تر کردن ترکیب تأمین کنندگان مختلف در یک سایت تلفن همراه. یکی از کارهایی که ژئوپلیتیک و هرج و مرج زنجیره تامین در سال های اخیر انجام داده است این است که نشان می دهد مخابرات چقدر در معرض دید چند شرکت مهم قرار دارد. انحصارطلبی ها زیاد هستند، و گاهی اوقات انتخاب های کمتری از آن وجود دارد. یک شرکت هلندی (ASML) پیشرفته ترین ابزارهای تولید تراشه در جهان را ارائه می دهد. یک تایوانی (TSMC) بیشتر پیشرفته ترین تراشه های جهان را می سازد. تلاش برای تغییر هر بخشی از این مطمئناً شایسته ستایش است.
اما جامعه باز RAN کار ضعیفی در مواجهه با منتقدان انجام داده است. بخش‌هایی از آن به جای یک بزرگ‌سال جدی که مایل به پذیرش و پاسخ دادن به بازخورد است، به نظرات منفی مانند یک کودک متکبر واکنش نشان داده است. وقتی RAN باز ظاهراً در مورد زندگی مشترک با رقبا است، کارت قربانی را بیش از حد بازی می کند، اغلب اریکسون و نوکیا را به عنوان دشمن نشان می دهد. گاهی اوقات مخفیانه تر از نامش است. Vodafone در مورد عرضه خود در بریتانیا بسیار پیشرو بوده است. اما Virgin Media O2 زمانی که هفته گذشته برنامه خود را اعلام کرد، از بیان تعداد سایت‌هایی که قرار است بسازد، خودداری کرد.
RAN پرهزینه و غیر رقابتی
مهمتر از همه، نتوانسته است صنعت و جامعه سرمایه گذار را متقاعد کند که راه حلی برای مشکلات بزرگی است که در ابتدا شناسایی کرده بود. ادعای جسورانه ای که سال ها پیش مطرح شد این بود که ساخت یک RAN باز و مجازی بسیار کمتر از یک RAN سنتی هزینه دارد. اما داده‌هایی که اخیراً توسط EdgeQ به اشتراک گذاشته شده است – یک استارت‌آپ تراشه که توسط Vinay Ravuri، مدیر سابق کوالکام تأسیس شده است – نشان می‌دهد که تجهیزات سرور معمولی و غیرقابل عرضه با قطعات با نام تجاری Xeon اینتل بیش از دو برابر قیمت کیت اختصاصی معادل عرضه شده است. توسط اریکسون یا نوکیا (اینتل ترجیح داد نظر ندهد).
…
به خواندن این مقاله ادامه دهید نورخوانی