چرا ما باید پایگاه داده های مختلف داشته باشیم

امروزه صدها پایگاه داده SQL و NoSQL وجود دارد. برخی از آنها محبوب هستند ، برخی دیگر نادیده گرفته می شوند. برخی از آنها کاربرپسند و مستند مناسب هستند و برخی از آنها سخت استفاده می شوند. برخی منبع باز دارند و برخی دیگر انحصاری هستند. و ، شاید مهمترین ، بعضی از آنها مقیاس پذیر ، بهینه ، بسیار در دسترس و مقیاس بندی یا نگهداری از آنها دشوار است.

این س naturalال طبیعی مطرح می شود: چگونه یک پایگاه داده را انتخاب کنیم؟ برای پاسخ دادن به آن ، باید تصمیم بگیریم که می خواهیم با یک پایگاه داده به چه نتیجه ای برسیم. برای ایجاد یک دیدگاه ، باید به س questionsالاتی از این قبیل پاسخ دهیم:

1. آیا به دسترسی تحلیلی به پایگاه داده احتیاج داریم؟
2. آیا به نوشتن یا خواندن در زمان واقعی نیاز داریم؟
3. چند جدول / رکورد می خواهیم ذخیره کنیم؟
4. ما به چه موجودی نیاز داریم؟
5. آیا به ستون نیاز داریم؟
6. آیا به فیلترها به ستون یا جداگانه با فیلتر به سطوح دسترسی خواهیم داشت؟

وقتی تصمیم اتخاذ شد ، باید بخاطر داشته باشیم که چه یک بانک اطلاعاتی دیگر قادر به ارائه آن است. ویژگی های خاص هر پایگاه داده ممکن است متفاوت باشد ، اما به طور کلی ، فقط چند نوع پایگاه داده وجود دارد. در این نوع ، ما می توانیم عمدتا به اهداف یکسانی برسیم. بیایید از نزدیک آنها را بررسی کنیم.

1. پایگاه داده های رابطه ای SQL.

اگر تا به حال با پایگاه داده کار کرده اید ، به احتمال زیاد کار با این نوع پایگاه داده را شروع کرده اید. این نوع محبوب ترین و گسترده ترین است ….