جان دیوید مک آفی یک کالیدوسکوپ است.
وقتی به او ، زندگی و موفقیت های او نگاه می کنید ، آنچه را می خواهید ببینید می بینید. شما به یاد داشته باشید ، فقط چیزهایی که دوست دارید
در فیلم “گلادیاتور” بخشی وجود دارد که مارکوس اورلیوس (ریچارد هریس) به ماکسیموس (راسل کرو) می گوید:
“هنگامی که یک مرد پایان خود را می بیند ، می خواهد بداند که هدف زندگی او وجود دارد. در سالهای آینده جهان چگونه نام من را بیان خواهد کرد؟ آیا من به عنوان فیلسوف شناخته خواهم شد؟ جنگجو؟ ظالم؟ یا من امپراطور خواهم شد که روم خود واقعی خود را پس دادم؟ “
دوازده کتاب “مراقبه ها” مارکوس اورلیوس را جاودانه کرد ، نه بیست سال مبارزات جنگی و گسترش امپراتوری بزرگ روم.
مشکل تمام داستان های مربوط به جان مک آفی این است که به عقب گفته شده اند ، از پایان شروع می شوند ، بنابراین شما هرگز به ابتدا نمی رسید ، که بیشترین اهمیت را دارد.
وی در ناسا در برنامه آپولو کار کرد. قدم گذاشتن روی ماه ، حتی برای یک ثانیه و در کمترین سطح ، برای اینکه بخشی از یکی از بزرگترین دستاوردهای تاریخ بشر باشد ، باید بیش از حد کافی برای لیست سطل های هر کس باشد.
امروزه ، ما نه تنها نرم افزار آنتی ویروس را مسلم می دانیم ، بلکه از آن آزرده خاطر می شویم. هزاره ها و تمام نسل هایی که با حروف آخر الفبا نامیده می شوند فراموش می کنند که اهمیت کامپیوترها چقدر مهم بود …