فرض این مقاله این است:
- کیف پول و کلیدها هویت نیستند
- فرو ریختن کلیدها و هویت ها خطرناک است
- مدیریت غیرمتمرکز کلید سخت اما قدرتمند است
جفت کلید عمومی/خصوصی مدت زیادی است که وجود داشته است. برای رمزگذاری و آدرس دهی مفید هستند، آنها یک روش رمزنگاری برای اطمینان از جریان داده ها بین موجودیت های مناسب هستند. در حالی که این مقاله به زیرساخت کلید عمومی (PKI) و زیرساخت کلید عمومی غیرمتمرکز (DPKI) می پردازد، من می خواهم بیشتر بر دیدگاه کاربر تمرکز کنم تا سیستم های احراز هویت.
این مقاله در مورد ایمنی کاربر، سیستم های فنی-اجتماعی و فناوری جدید است.
کیف پول و کلیدها هویت نیستند!
باز هم، برای افرادی که در پس زمینه هستند، کیف پول های رمزنگاری و کلیدهای عمومی هویت نیستند.
زوج
شناسه‌های موجود در فضای هویت دیجیتال شامل DID، کیف پول‌های رمزنگاری و بسیاری از پیاده‌سازی‌های کلیدهای عمومی/خصوصی هستند. کلید عمومی به عنوان یک شناسه منحصر به فرد عمل می کند، یک آدرس خاص برای دارنده کلید خصوصی. هیچ اطلاعات دیگری در مورد نگهدارنده کلید ارائه نمی دهد. کلید را می توان در هر چیزی نگه داشت، از دستگاه اینترنت اشیا گرفته تا نمایه در رایانه شخصی و سرور. ماهیت آن دستگاه یا افرادی که به آن دسترسی دارند به عنوان…