در روز چهارشنبه در هنگام ارائه روز تحلیلگر اعتدال ، جنیفر روچ ، که تلاش برای پایداری را برای رهبر مکان یابی مرکز داده جهانی هدایت می کند ، جزئیات بیشتری را به تعهدات اعلام شده این شرکت برای کاهش انتشار کربن مطابق با اهداف تعیین شده توسط توافق نامه های آب و هوایی پاریس اضافه کرد. روچ با دسته بندی برخی تلاش ها به عنوان “بهبود بهره وری انرژی افزایشی” ، روچ به سوخت های دیزلی غیر فسیلی و اصطلاحاً “پیل های سوختی با هیدروژن سبز” به عنوان گزینه های موجود در جدول اشاره کرد.
باصطلاح دامنه انتشار 1 مربوط به محصولات جانبی عملیاتی هستند ، از جمله استفاده مستقیم این شرکت از برق برای تأمین انرژی و تجهیزات خنک کننده. Ruch توضیح داد ، حدود دو درصد از انتشار در این گروه مربوط به تولید پشتیبان در محل و استفاده از مبرد در خنک کننده است.
Equinix رسماً از موضع جامعه علمی جهانی استقبال کرده است که برای مصرف کنندگان انرژی بسیار مهم است که به کاهش نرخ گرم شدن کره زمین به 1.5 درجه سانتیگراد یا پایین کمک کنند. سال عطف واقعیت مورد سردرگمی محافل دیپلماتیک قرار گرفته است – برخی گفته اند که تا سال 2030 5/1 درجه ، برخی دیگر 2035 گفته اند ، در حالی که عده ای آزادانه نامیده اند که تاریخ هدف “میانه قرن” باشد. این چنان محل اختلاف است که وب سایت خود سازمان ملل متحد اکنون تاریخ هدف را به طور کامل حذف می کند و مقدار هدف را 1.5 تا 2.0 درجه می گذارد ، بدون اینکه مشخص کند چه زمانی تعیین شده است.
از طرف خود ، Equinix این هدف را تعیین کرده است که ایالات متحده (که تحت دولت فعلی مجدداً به توافق نامه پاریس وارد شده است) به آن مراجعه کند: 2030. در بیانیه هفته گذشته این شرکت آمده است: “به عنوان بخشی از هدف علمی خود” ، “Equinix در تلاش است تا میزان انتشار 1 و 2 دامنه (مستقیم و غیرمستقیم از برق) تا سال 2030 در مقایسه با خط پایه 2019 تا 50٪ کاهش یابد.”
Equinix ‘Ruch روز چهارشنبه اظهار داشت: “ما تصور می كنیم كه از طریق تركیب خرید مقیاس بزرگ ، انرژی های تجدیدپذیر و افزایش كارآیی انرژی ، عملیات ما سبز خواهد بود.” “نوآوری های جدید مانند گازوئیل غیر فسیلی ، یا پیل های سوختی سبز هیدروژنی ، ممکن است به کاهش انتشارات Scope 1 باقی مانده ما کمک کند.”
سوخت بیودیزل به دسته ای از منبع انرژی تصفیه شده از مواد اولیه گفته می شود. این است نه اتانول ، زیرا روش تولید آن بسیار متفاوت است. در سال 2006 ، در یک پروژه تحقیقاتی که اخیراً به آن اشاره شده است ، محققان با دو دانشگاه مستقر در مینه سوتا تخمین زده اند که انتشار گازهای گلخانه ای می تواند با تولید اتانول 12 درصد کاهش یابد ، در مقایسه با همان میزان انرژی پتروشیمی ، در حالی که تولید همان مقدار بیودیزل می تواند انتشارات را 41 درصد کاهش دهد.
محققان مینه سوتا تشخیص دادند که اتانول در نهایت سود خالص انرژی در حدود 25 درصد بیش از میزان انرژی مصرفی در تولید آن را فراهم می کند – که در طولانی مدت ، یک گزینه پایدار به خصوص نیست. در مقایسه ، بیودیزل 93 درصد انرژی بیش از نیاز تولید آن تولید می کند. برخی از این سودها به دلیل استفاده گیاهان دانه از سموم دفع آفات کمتر است ، زیرا محصولات سویا به اندازه ذرت نیاز ندارند. علاوه بر این ، در حالی که سوزاندن اتانول باعث کاهش انتشار مونوکسیدکربن می شود ، معاملات تجاری با انتشار بیشتر اکسیدهای گوگرد و نیتروژن وجود دارد – انتشاراتی که از بیودیزل پایه سویا به سختی قابل ردیابی هستند.
از لحاظ تئوری ، شرکتهایی که تأثیرات کربن خود را در طول زمان ارزیابی می کنند می توانند انتشار کربن از تولید سوخت را به عنوان محدوده 3 – محصولات جانبی جانبی ، مشابه آنچه Equinix با هزینه انتشار کارکنان خود در هنگام رانندگی به محل کار و کار می کند ، طبقه بندی کنند. اما حداقل تاکنون ، به نظر نمی رسد که Equinix از چنین ترفندهای حسابداری استفاده می کند. این هزینه کربن سوخت پشتیبان را به عنوان محدوده 1 در نظر می گیرد.