زمینه
در بهار سال 2020 ، هنگامی که ویروس کرونا ویروس به آمریکا وارد شد ، من در مقطع کارشناسی ارشد در م Instituteسسه پلی تکنیک Worcester ثبت نام کردم. در حالی که کمتر از شش ماه به فارغ التحصیلی مانده است ، فوریت برای کار بسیار واقعی احساس می شد.
برای آن دسته از علاقه مندان ، من به دنبال استخدام در زمینه Data Science ، به عنوان تحلیلگر داده یا دانشمند دانش بودم.
من مدتی بود که به مشاغل مراجعه می کردم و واقعاً برای گرفتن مصاحبه تلاش می کردم. احساس کردم اکثر الزامات مربوط به شرح وظیفه را بررسی کردم. تا زمان فارغ التحصیلی حدود دو سال بود که پروژه ها و دوره های درسی را انجام می دادم ، اما هنوز نمی توانستم کاری پیدا کنم.
بنابراین من متقاعد شدم که در نحوه استفاده از مشاغل مشکلی وجود دارد. مانند هر انسان عاقلی ، من در آگهی های شغلی که می توانم در LinkedIn یا واقعا پیدا کنم ، درخواست می دهم. در هر روز من تقاضای ده شرکت را داشتم. من می توانم پست را در تابلوی شغلی پیدا کنم ، همان پست را در صفحه مشاغل شرکت بیابم و در صفحه شغلی شرکت ثبت نام کنم.
خیلی ساده درست است؟ اگر این کار به همین سادگی بود ، شما این مطلب را نمی خواندید. آنچه دانیل بورک گفت را به خاطر آوردم:
پورتال های شغلی مرده اند. اگر روی آن دکمه کلیک کنم ، همیشه منفی است.
یاد گرفتم که اگر از طریق درگاه شغلی اقدام کنم ، تقریباً مطمئناً مصاحبه نمی کنم ….