ابر در آسمان نیست، زیر دریاست. این نظر نویسنده یک مطالعه دولتی برای ارزیابی اختلالات احتمالی جدید کابل های ارتباطی زیر دریا بود.
تقریباً 95 درصد از ترافیک داده های بین قاره ای جهانی از طریق کابل های زیردریایی که از کف اقیانوس عبور می کنند، انجام می شود. طبق گزارش TeleGeography.com، پهنای باند بین‌المللی مورد استفاده اپراتورهای شبکه از سال 2020 تا 2022 تقریباً دو برابر شده و اکنون به 3.9 Pbps رسیده است. این سازمان به دلیل توسعه نقشه های کابل زیردریایی بر اساس داده های سرویس تحقیقاتی پهنای باند جهانی خود شناخته شده است.
با چنین حجمی از ترافیک که از طریق شبکه کابل های زیردریایی حمل می شود، توجه بیشتر بر شکنندگی سیستم متمرکز شده است. یک قطع کابل می تواند خدمات ارائه دهندگان اصلی ابر را از بین ببرد، همانطور که در سال گذشته اتفاق افتاد.
در حالی که بیشتر اختلالات و قطع کابل ها به دلیل ماهیگیری یا حوادث لنگر انداختن، یا بلایای طبیعی مانند برخورد آتشفشان تونگا ایجاد می شود، نگرانی فزاینده ای در مورد خرابکاری به دلیل ناآرامی های سیاسی در اروپا و خاور دور وجود دارد. و نگرانی های جدیدی به دلیل تأثیر تغییرات آب و هوایی در حال ظهور است.
در جبهه سیاسی، خرابکاری سال گذشته خط لوله نورد استریم، اگرچه یک کابل ارتباطی نبود، آسیب پذیری سیستم های زیردریایی را در برابر بازیگران شرور برجسته کرد.
اخیراً، تأثیر بالقوه تغییرات آب و هوایی مطرح شده است. تحقیقی که در ماه فوریه در مجله منتشر شد بررسی های علوم زمین توسط دانشمندان مرکز ملی اقیانوس شناسی بریتانیا و دانشگاه مرکزی فلوریدا دریافتند که “آشفتگی های اقیانوس و نزدیک ساحل ناشی از رویدادهای آب و هوایی شدید، نقاط داغ در امتداد شبکه کابلی فراجهانی را در معرض دید قرار داده و خطر قطع اینترنت را افزایش داده است.”
مقاله کامل رایانش شبکه را بخوانید