استفاده از انرژی توسط مراکز داده یک نگرانی فزاینده است. از تامین انرژی خود سرورها گرفته تا خنک کردن امکانات، این تاسیسات احتمالاً باعث تخلیه روزافزون شبکه برق خواهند شد. مراکز داده بین 1 تا 3 درصد مصرف جهانی انرژی را تشکیل می دهند.
کارایی‌های متعددی ابداع شده‌اند، از کاهش CPU سرورهایی که استفاده نمی‌شوند تا قرار دادن مراکز داده در مناطقی که کمتر به خنک‌کننده مصنوعی نیاز دارند تا تغییر معماری ساختمان‌هایی که تجهیزات را در خود جای داده‌اند. با این حال، تخمین زده می‌شود که این رویکردها تنها ممکن است مصرف انرژی را تا حدود 10 درصد کاهش دهند.
در حال حاضر، برخی از شرکت ها مراکز داده خود را در زیر دریا قرار می دهند. مایکروسافت اولین آزمایش مرکز داده زیر آب در مقیاس بزرگ را با ابتکار پروژه Natick خود در سال 2015 انجام داد. و چندین شرکت کوچکتر از این روند پیروی کرده و در واقع بازاریابی خدمات خود را آغاز کرده اند.
برخی از مراکز داده زمینی، مانند یکی از مراکزی که توسط Interxion در استکهلم اداره می شود، قبلاً با استفاده از آب دریا برای خنک کردن عملیات خود آزمایش کرده اند. و خنک‌سازی غوطه‌وری در حال افزایش است – اگرچه هنوز هم برای به گردش درآوردن حوضچه‌های حاوی آب انرژی بر است.
در حالی که در واقع قرار دادن مراکز داده در زیر آب ممکن است مانند یک حقه به نظر برسد، این رویکرد به ظاهر غیر عملی توصیه های زیادی دارد.
ادامه این مقاله را در هفته اطلاعات بخوانید