در سلسله مراتبی که می روید بالاتر، مشکلاتی که باید با آن روبرو شوید بزرگتر هستند. نه تنها باید با پیچیدگی کنار بیایید، بلکه انتظاراتی که دیگران از شما دارند نیز بالا می رود.
همچنین در بالا تنها است، به این معنی که بازخورد کمتری در مورد نحوه انجام شما و کارهایی که می توانید برای بهبود انجام دهید وجود دارد. اینجاست که اکثر رهبران اشتباه می کنند. آنها به جای توجه به سبک رهبری خود، برنامه های خود را با جلسات جمع می کنند و با لیست بلندبالایی از کارهایی که باید انجام دهند اجرا می کنند.
ندانستن اینکه چگونه با دیگران برخورد می‌کنند، آنها را ناآگاه نگه می‌دارد – از رفتار، افراد و شایستگی‌هایشان بی‌خبرند.
- رهبرانی که نسبت به رفتار خود ناآگاه هستند به تأثیر اعمال خود بر دیگران توجه نمی کنند. بدون توجه به پیامی که به تیم خود می‌رسانند، در نهایت رفتارها و شیوه‌های ناسالم را تبلیغ می‌کنند.
- رهبرانی که نسبت به افراد خود بی اطلاع هستند، برای برقراری ارتباط در سطح شخصی وقت نمی گذارند. بدون درک نقاط قوت، انگیزه ها و خواسته های هر فرد، آنها اهداف تجاری را از دست می دهند و در رشد تیم خود شکست می خورند.
- رهبرانی که از شکاف‌های دانش و مهارت‌های خود بی‌اطلاع هستند، از جستجوی نظرات دیگران خودداری می‌کنند، کورکورانه به تصمیمات اشتباه خود پایبند هستند و فرصت‌های ایجاد مهارت و رشد استعدادهای خود را نادیده می‌گیرند.
مهم نیست چگونه …