مدیر عامل WaykiChain ، گوردون گائو ، پتانسیل های Synths

از

را جستجو می کند

waykichainwiccWaykiChain > ، لایه زیرین زنجیره عمومی و همچنین مربوط به یک اکوسیستم

اگر اجازه می دهید بهترین مفهوم DeFi را انتخاب کنم ، من به مصنوعی ها رای می دهم. قدرت چنین پروتکل هایی با TVL شروع می شود.

TVL چیست؟ چرا باید DeFi را با TVL اندازه گیری کنیم؟

اگر توسعه DeFi امسال را دنبال کرده اید ، ممکن است متوجه شده باشید که تقریباً در هر مقاله از TVL (ارزش کل قفل شده) به عنوان معیار استفاده می شود. مقیاس برای یک پروژه DeFi. این بودجه از طریق مالی سنتی به وجود آمد اما در DeFi مورد توجه قرار گرفت. سیستم بانکی می داند شما کی هستید و می داند که هرگونه رفتار بد (مانند پیش فرض) بر اعتبار خود تأثیر می گذارد. اگر اتفاق بدی رخ دهد ، ضرر شما در فعالیت های مالی آینده بیش از سود است. بنابراین ، هزینه رفتار بد نسبتاً زیاد است.

در دنیای رمزنگاری که طرفدار ناشناس ماندن است و جایی که هنوز توسعه مکانیزم اعتباری و شناسه های دیجیتال کمبود زیادی دارد ، بیشتر فعالیت های اقتصادی عبارتند از: در حاشیه سیستم اعتباری سنتی غیرممکن است. در اینجا وثیقه وجود دارد و اطمینان حاصل می کند که انجام کار بد بیش از سود هر کاربر است. ارزش وثیقه TVL است. به عنوان مثال ، من باید 100 USDT وام بگیرم. در پروتکل های مختلف ، من باید بیش از 100 دلار وثیقه به عنوان وثیقه ، مانند 150 دلار BTC یا ETH ، تضمین کنم که اگر نتوانم وام را پس بدهم ، این BTC یا ETH بدهی من را پوشش می دهد.

در اینجا به همین دلیل است که با قضاوت TVL می توانید مقیاس عملیاتی یک پروژه را تا حدی تخمین بزنید. با این حال ، آیا TVL به تنهایی می تواند کل DeFi را منعکس کند؟ به نظر می رسد ما چیز بزرگتری را از دست داده ایم که نرخ بهره دارایی های قفل شده است.

چرا نرخ استفاده از دارایی قفل شده از اهمیت زیادی برخوردار است؟

بگذارید برای شما داستانی تعریف کنم. یک بچه از پدرش ، کارمند بخش مالی ، پرسید: امور مالی چیست؟ پدر از کودک خواست که یک قطعه گوشت از یخچال برای او بیاورد. وقتی بچه گوشت را آورد ، پدر از او خواست که آن را برگرداند و بچه این کار را کرد. پس از آن ، پدر پرسید: آیا گوشت کمتر است؟ بچه جواب منفی داد. پدر یک بار دیگر پرسید: آیا چربی روی دستهای خود را می بینی؟ بچه جواب مثبت داد. پدر گفت: این همان امور مالی است. در این داستان ، گوشت اصلی است و مالی سود حاصل از گردش مالی است.

بنابراین ، برای اینکه یک سیستم مالی سود بالایی داشته باشد ، گردش دارایی آن باید مکرر باشد. هنگامی که 100 پوند حرکت می کنید ، یک سیستم مالی سود نمی برد. گوشت یک بار اما وقتی 1 پوند حرکت می کنید گوشت صد بار قفل کردن بیشتر دارایی های DeFi برخلاف اصل مالی سنتی است. وقتی ما به توسعه DeFi نگاه می کنیم ، قطعاً این روند افزایش استفاده از دارایی های قفل شده است.

پروتکل های Synth دارای استفاده فوق العاده از دارایی های قفل شده

در اینجا من پروتکل ها را به ترتیب صعودی استفاده از دارایی قفل شده فهرست می کنم:

  • مکانیزم های PoS و DPoS: اگر واریز رمز برای کسب سود به عنوان نوعی مالی قلمداد می شود ، بیایید PoS را به نوعی در نظر بگیریم در امور مالی نیز به عنوان مثال DPoS را در نظر بگیرید. افراد سکه را قفل می کنند و سالانه 5 درصد درآمد رمز ارز دارند. با این حال ، سکه های قفل شده فقط به عنوان اثبات در آنجا می نشینند و هیچ ارزشی تولید نمی کنند. شما فقط می توانید جوایز نسبتاً کمی با ارزش افزوده دریافت کنید. بنابراین ، استفاده از این دارایی های قفل شده کم و ناچیز است.
  • MakerDAO: وام های وثیقه ای و سیستم عامل های تولید پایدار بیت کوین مانند MakerDAO و Wayki-CDP کار بزرگی در افزایش استفاده از دارایی انجام می دهند. هنگامی که یک کاربر 150 دلار ETH را تعهد می کند ، می تواند 100 دلار DAI را وام دهد. اگرچه 150 دلار ETH قفل است ، 100 دلار DAI می تواند در بازار گردش کند. استفاده از دارایی های قفل شده نسبت به PoS بسیار بهتر شده است زیرا ارزش بیشتری می تواند در بازار گردش کند. با این وجود ، 150 دلار ETH وثیقه داده شده در پروتکل جابجا نمی شود و راهی برای گردش آن وجود ندارد.
  • مرکب: این یک پلت فرم وام P2P است که کاربران می توانند بیش از حد از آن تعهد کنند نشانه برای وام گرفتن یکی دیگر. به عنوان مثال: من می توانم 150 دلار BTC تعهد کنم و 100 دلار ETH را قرض بگیرم. سپس یک ترفند وجود دارد. در صورت تعهد 200 دلار دارایی دیجیتال (به عنوان مثال USDT) ، کاربر دیگری می تواند 150 دلار BTC تعهد شده را بگیرد. سیستم عامل های وام P2P با استفاده از این مدل مجموعه دارایی افزایش جدیدی در بهره برداری و از این رو سودآوری کل سیستم عامل را به دست می آورند. کاربری که BTC را برای گرفتن ETH متعهد می کند و کسی که USDT را برای گرفتن سود پرداختی BTC کاربر فوق متعهد می کند. این شبیه گوشت فوق است اما برای دو انتقال و دو دست که روی آنها چربی می گذارد. در چنین سیستم عامل هایی ، هیچ “قفل” واقعی دارایی وجود ندارد.
  • Uniswap: این یک پروتکل مبادله غیرمتمرکز است که به کاربران امکان تزریق نقدینگی به دارایی ها را می دهد. سایر کاربران می توانند این دارایی ها را معامله کنند. هنگامی که کاربران نقدینگی را به Uniswap ارائه می دهند ، دارایی ها نیز در پروتکل قفل می شوند اما می توانند مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال ، یک کاربر به ETH و USDT می دهد تا نقدینگی جفت تجاری Uniswap ETH / USDT را تأمین کند. تاجران طولانی مدت ETH می توانند این ETH را خریداری کنند. به همین ترتیب ، معامله گران طولانی USDT می توانند این USDT را خریداری کنند. معامله گران کوتاه مدت و کوتاه مدت طرف مقابل یکدیگر هستند ، در حالی که ارائه دهندگان نقدینگی مشوق های هزینه بازرگانی دارند. در اینجا ، معامله گران دائماً از دارایی های وثیقه دار استفاده می کنند و استفاده از آنها بسیار بیشتر است.
  • Uniswap + استخراج نقدینگی: در Uniswap ، ارائه دهندگان نقدینگی می توانند LP Token را دریافت کنند که به عنوان یک کوپن برای دارایی های قفل شده عمل می کند. کاربران می توانند این کوپن را در فعالیت های دیگر تعهد کنند ، به عنوان مثال برای دریافت مشوق در پروتکل های دیگر. وجوه دارای دو حالت استفاده هستند: یکی نقدینگی و دیگری اثبات نقدینگی وثیقه در سایر فعالیت های معدن ، بنابراین استفاده بیشتر است.
  • پروتکل های سنت: مانند Synthetix یا Wayki-X. دارایی های مصنوعی (synth) نوعی وثیقه دارایی دیجیتال است. با تغذیه قیمت اوراکل ، هر هدف ارزشمند دارایی در زندگی واقعی و حتی یک هدف غیر دارایی می تواند ضرب شود. این مثال را ببینید. یک کاربر متعهد می شود 800 دلار ارز رمزنگاری شده برای ایجاد 100 دلار پایدار ارز مصنوعی استفاده کند. سپس پایدار بیت کوین مصنوعی را می توان از طریق قرارداد هوشمند به هر مصنوعی دیگر (به عنوان مثال سهام Alibaba یا معاملات آتی نفت خام) مبادله کرد. وثیقه گذار با 800 دلار ارز رمزپایه ، یک طرف معامله گر مصنوعی در دفتر سفارش است. وثیقه گذار پول از دست رفته توسط تاجر و بالعکس را بدست می آورد.

    در مورد Uniswap ، متعهد ETH فقط می تواند طرف مقابل یک تاجر طولانی مدت ETH باشد ، در حالی که در پروتکل های مصنوعی ، دارایی های دیجیتال را تعهد می کند مانند SNX یا ROG می تواند به عنوان کتاب سفارش برای معاملات جهانی باشد. دارایی های متعهد شده دفتر سفارش برای بازرگانانی است که طولانی یا کوتاه مدت BTC و معامله گرانی هستند که نفت خام طولانی یا کوتاه دارند و غیره. این استفاده بسیار زیادی را به همراه دارد. اثر اهرمی این مثال را ببینید. در یک پروتکل مصنوعی ، کاربری که اشتیاق زیادی به BTC دارد معادل 10،000 دلار و کاربری که شورت BTC دارد معادل 9000 دلار است. وجوه معرفی شده در وثیقه مصنوعی فقط خطر طولانی 1000 دلار را تحمل می کنند. این بدان معناست که وثیقه 1000 دلار می تواند از نظر تئوریک از حجم معاملات 10،000 دلار + 9000 دلار پشتیبانی کند. علاوه بر این ، سایر اهداف مصنوعی می توانند 1000 دلار در معرض خطر قرار گیرند. فرض کنید در معرض خطر همزمان 1000 دلار USD در معرض نفت خام است. اگر BTC و نفت خام در جهت مخالف حرکت کنند ، خطر ایجاد بدهی کاملاً جبران می شود. بنابراین ، هرچه پروتکل مصنوعی اهداف بیشتری داشته باشد ، ضعف همبستگی ضعیف تر ، قرار گرفتن در معرض خطر کوچکتر و پایداری سیستم بالاتر است.

    بنابراین ، می بینید که پروتکل های مصنوعی DeFi بالاترین استفاده از دارایی را داشته و ملموس ترین اثر و بالاترین اهرم را ایجاد می کنند.

    پتانسیل بزرگ سندها

    دو سال پایین مسیر توسعه DeFi ، پروتکل هایی مانند MakerDAO و Compound به بلوغ نسبی رسیده اند. منطق آنها ساده انگارانه و مقیاس پذیری محدود است. آنها فقط دارایی وثیقه جدید اضافه می کنند یا مدل اصلی را بهینه می کنند ، در حالی که پروتکل های ترکیبی مانند Synthetix و Wayki-X کمتر از 20٪ از پتانسیل آنها را کشف کرده اند.

    انجام معاملات غیر دارایی مانند ورزش و به عنوان مثال پیش بینی های رویداد. آنها مانند مشتقات مالی کار می کنند. یک واقعه خاص در یک زمان خاص وجود دارد و همان اصل پشت آن است. وقتی میامی هیت و لیکرز یک بازی دارند ، من می توانم دو مصنوعی صادر کنم. یکی رمز پیروزی میامی هیت و دیگری پیروزی لیکرز. اگر هر دو تیم شانس یکسانی داشته باشند ، من فرض می کنم که هر دو توکن هر کدام 1 دلار ارزش دارند. اگر میامی هیت برنده شود ، اوراکل قیمت توکن آنها را 2 دلار آمریکا تغذیه می کند و قیمت توکن لیکرز صفر می شود. من فقط به یک اوراکل احتیاج دارم که بتوانم به راحتی پیش بینی ورزشی را تحقق ببخشم. از این دست می توانید قرعه کشی و قرعه کشی کنید.

    مدت ها پیش ، من گفتم که پیش بینی های بزرگ یا مالی بزرگ باید این چهار عنصر را داشته باشد: یک آغازگر ، شرکت کنندگان ، یک قانون – سازنده ، و یک منبع نتیجه. یک پروتکل کامل غیرمتمرکز هر چهار آنها غیرمتمرکز است. یک پروتکل مصنوعی می تواند این پروتکل کامل باشد: