این برنامه به طور خاص میخواهد به سگهایی که بیشترین نیاز را دارند، مانند سگهایی که برای مدت طولانی در پناهگاهها بودهاند، سگهای مسنتر که ممکن است در وضعیت سلامت ضعیف یا ناتوانی هستند، سگهای متوسط یا بزرگ، سگها، درخشش مجازی بدهد. با کت های تیره و سگ هایی با نرخ پذیرش پایین تر (مانند پیتبول ها، لابرادور رتریورها و ژرمن شپرد).
از زمانی که این برنامه در اواسط نوامبر آغاز شد، تیم Pixel Pawtraits در پناهگاههایی در سن دیگو، نیویورک و آتلانتا حضور داشتند و برنامههایی برای بازدید بیشتر در هفتههای آینده دارند. پناهگاه ها بر اساس معیارهای مختلفی انتخاب می شوند، از جمله ماموریت هر پناهگاه، غیر انتفاعی بودن و مهمتر از همه اینکه آیا پناهگاهی بدون کشتار است (به این معنی که حیوانات سالم یا قابل درمان بر اساس محدودیت های زمانی یا ظرفیت معدوم نمی شوند).
لورن، مدیر صفحات شبکههای اجتماعی The Animal Pad، میگوید: «وقتی شخصیت یک سگ در یک عکس مشخص میشود و کسی واقعاً میتواند به او ارتباط برقرار کند، این چیزی است که پای او را برای نجات در میآورد». “و این می تواند تغییر دهنده بازی برای همه چیز باشد.”