4 اصل برای راهنمایی هوش مصنوعی در حمایت از سلامت روان

بر توسعه مسئولانه تمرکز کنید

محققان و توسعه دهندگان باید مدل های هوش مصنوعی را به صورت اخلاقی و مسئولانه طراحی و آزمایش کنند. به عنوان یک مثال، این مدل ها تنها زمانی باید وظایف بالینی را انجام دهند که بتوانند حداقل به خوبی ارائه دهندگان انسانی از عهده آنها برآیند. برای رسیدن به این آستانه، مدل‌های هوش مصنوعی باید برای سلامت روان به‌خوبی تنظیم شوند. همچنین ضروری است که مدل‌ها را آزمایش کنید تا مطمئن شوید که قابل اعتماد هستند (به طور مداوم انجام می‌شوند) و معتبر هستند (در راستای عملکرد مبتنی بر شواهد عمل می‌کنند). به عنوان مثال، اگر هوش مصنوعی قرار است به سوالات مربوط به سلامت روان افراد پاسخ دهد یا از درمانگران در ارائه درمان ها حمایت کند، مدل باید ایمن، قابل اعتماد و دقیق باشد.

پیشبرد عدالت روانی

متأسفانه، نابرابری‌هایی در مورد اینکه چه کسی تشخیص سلامت روانی را دریافت می‌کند، همراه با نابرابری در مورد دسترسی به انواع مختلف مراقبت‌های بهداشت روانی وجود دارد. انگ همچنین می تواند مانع از دریافت حمایت شود.

آموزش مدل هایی برای انعکاس تنوع افرادی که با مدل های هوش مصنوعی مورد نظر تعامل خواهند داشت، ضروری است – در غیر این صورت، شما خطر تولید مدل هایی را دارید که با گروه های مختلف افراد متفاوت کار می کنند. همچنین استفاده از چارچوب هایی که می توانند عملکرد تولید شده توسط هوش مصنوعی را برای مشکلات مربوط به سهام ارزیابی کنند، مهم است. و هنگامی که محققان و توسعه دهندگان مشکلات را شناسایی می کنند، باید آن مسائل را به وضوح بیان کنند و مدل ها را در صورت نیاز دوباره کار کنند تا زمانی که بتوانند عملکرد عادلانه را تضمین کنند.

از حریم خصوصی و ایمنی محافظت کنید

حریم خصوصی و ایمنی در هوش مصنوعی مرتبط با سلامت روان بسیار مهم است. هر کسی که به دلایل سلامت روانی با هوش مصنوعی تعامل دارد، ابتدا باید رضایت آگاهانه ارائه دهد، از جمله درک اینکه چه انتظاراتی از حریم خصوصی می تواند معقولانه داشته باشد و هر گونه محدودیت برای این انتظارات. با توجه به حساسیت اطلاعات شخصی و سلامت روان، توسعه‌دهندگان مدل‌های هوش مصنوعی سلامت روان باید آن مدل‌ها را طوری طراحی کنند که با قوانین حفاظت از داده‌های مربوطه در منطقه خود مطابقت داشته باشد (به عنوان مثال، در ایالات متحده، قانون قابل حمل و پاسخگویی بیمه سلامت [HIPAA]).

هنگامی که صحبت از سلامت روان به میان می آید، ایمنی همچنین شامل هدایت افراد به ارائه دهندگان انسانی و سطوح بالاتر مراقبت در زمانی که علائم بدتر می شود یا زمانی که خطر نگرانی های جدی سلامت روان مانند آسیب به خود بروز می کند، می شود. در نهایت، اعتماد مناسب تنها زمانی به دست می‌آید که مدل‌های هوش مصنوعی اطلاعات سلامت روان را خصوصی نگه می‌دارند و زمانی که افراد ایمن نگه داشته می‌شوند.

مردم را در جریان نگه دارید

مردم باید در هر مرحله از توسعه و استقرار هوش مصنوعی برای حمایت از سلامت روان، نظارت و بازخورد ارائه دهند.

مشارکت مداوم و دقیق انسانی می‌تواند به دقیق‌تر کردن مدل‌های هوش مصنوعی برای سلامت روان و کشف پاسخ‌های بالقوه مشکل‌ساز کمک کند. برای مثال، یک مدل می‌تواند جمله‌بندی را برای یک پزشک سلامت روان در یادداشت‌های بالینی خود پیشنهاد کند، اما پزشک همچنان باید تصمیم بگیرد که آیا آن زبان را درج کند یا خیر.

وقتی صحبت از استفاده مسئولانه و برابری می شود، محققان و توسعه دهندگان باید فعالانه به دنبال بازخورد از افرادی باشند که منعکس کننده جمعیت های متنوعی هستند که قصد کمک به آنها را دارند. این شامل کسانی می شود که تجربیات زیسته ای در مورد نگرانی های سلامت روان و پزشکان دارند. از طریق این نوع همکاری، افراد می توانند نقش هوش مصنوعی را در مراقبت های بهداشتی روانی تعریف کنند. کمک به شناسایی و اصلاح سوگیری ها؛ و اطمینان حاصل کنید که محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی شامل، از نظر فرهنگی مناسب و دقیق است.

ما می دانیم که فناوری فقط می تواند کارهای زیادی انجام دهد. با این حال، من معتقدم که با در نظر گرفتن این پادمان‌ها، هوش مصنوعی می‌تواند نقشی برای کمک به بستن شکاف بین نیاز به خدمات سلامت روان و در دسترس بودن اطلاعات و ارائه دهندگان سلامت روان با کیفیت داشته باشد.