در ماه فوریه، دیوان عالی به استدلال ها رسیدگی خواهد کرد گونزالس v. گوگل، و تصمیم آن می تواند به طور اساسی روش استفاده آمریکایی ها از اینترنت را تغییر دهد. این پرونده بر روی بخش 230 قانون نجابت ارتباطات – بیست و شش کلمه ای که اینترنت را ایجاد کرده است – متمرکز است. بخش 230 از میزبانی، نمایش یا به اشتراک گذاری محتوا از افراد دیگر محافظت می کند. در شرایط واقعی، به این معنی است که Spotify میتواند آهنگهای جدید را توصیه کند، Monster میتواند آگهیهای شغلی مرتبط را نشان دهد، Etsy میتواند عتیقهجات خاص را از فروشندگان کوچک تبلیغ کند، و شما میتوانید مطالبی را که آنلاین میبینید «لایک» و «به اشتراک بگذارید».
سوالی که پیش روی دادگاه وجود دارد این است که آیا بخش 230 باید به محافظت از سازمان، نمایش و توصیه محتوا از دیگران ادامه دهد یا خیر. ریسک نمی توانست بالاتر باشد. تصمیمی که بخش 230 را تضعیف می کند، وب سایت ها را مجبور می کند یا مطالب بالقوه بحث برانگیز را حذف کنند یا چشمان خود را بر روی محتوای اعتراض آمیز ببندند تا از آگاهی از آن جلوگیری کنند. شما با انتخاب اجباری بین سایتهای جریان اصلی بیش از حد مدیریتشده یا سایتهای حاشیهای پر از محتوای اعتراضآمیز روبرو خواهید بود.
در اینجا برخی از نکاتی است که در خلاصه ای که امروز ارائه کردیم بیان می کنیم:
- بخش 230 از توصیه های محتوا محافظت می کند: بخش 230 همیشه از توانایی خدمات آنلاین و کاربران آنها برای برجسته کردن محتوای مفید و مرتبط از دیگران محافظت می کند و افراد را به مطالبی که از آنها لذت می برند متصل می کند. خطر قانونی برای توصیه یا سازماندهی محتوا خدمات مفیدی مانند نشان دادن بهترین لیست مشاغل، فهرست کردن مرتبط ترین محصولات یا نمایش مفیدترین ویدیوها از دستور العمل ها، آهنگ ها یا منابع اخبار، سرگرمی و اطلاعات را کاهش می دهد.
- تعلیق بخش 230 به آزادی بیان آسیب می رساند: بخش 230 از بیان رایگان آنلاین پشتیبانی میکند و به وبسایتها امکان میدهد طیف گستردهای از اطلاعات را ارائه دهند و امکان کشف و شنیدن صداهای گوناگون را فراهم کنند. بدون بخش 230، برخی از وبسایتها مجبور به مسدود کردن بیش از حد، فیلتر کردن محتوایی میشوند که میتواند خطر قانونی احتمالی ایجاد کند، و ممکن است برخی از سرویسها را به طور کلی تعطیل کنند. این امر باعث می شود مصرف کنندگان انتخاب کمتری برای مشارکت در اینترنت و فرصت کمتری برای کار، بازی، یادگیری، خرید، ایجاد و مشارکت در تبادل ایده های آنلاین داشته باشند.
- تعلیق بخش 230 اینترنت را ایمن تر می کند: در عین حال، بخش 230 به وب سایت ها اجازه می دهد تا هرزنامه ها، کلاهبرداری ها و محتوای توهین آمیز را حذف یا حذف کنند. بدون بخش 230، وبسایتهایی که منابع کمتری دارند، به دلیل ترس از طرح دعوی بر اساس دانشی که از آن محتوا دارند، کمتر احتمال دارد محتوای فاحش را بررسی و تعدیل کنند. با خفه شدن تلاشها برای ریشهکن کردن کلاهبرداریها، کلاهبرداریها، توطئهها، بدافزارها، خشونت، آزار و اذیت و موارد دیگر، خدمات میتوانند کمتر مفید و کمتر قابل اعتماد شوند.
- بخش 230 ستون فقرات اقتصادی اینترنت است: کاهش بخش 230 منجر به ناتوانی کسب و کارها و وب سایت ها و شکایت های بیشتر می شود که به ناشران، سازندگان و مشاغل کوچک آسیب می رساند. این موج فزاینده دادخواهی باعث کاهش جریان اطلاعات با کیفیت بالا در اینترنت می شود که میلیون ها شغل آمریکایی، ایده های نوآورانه جدید و تریلیون ها رشد اقتصادی ایجاد کرده است.
اگر دیوان عالی درخواست عمومی پذیرفته شده بند 230 را تغییر دهد، منجر به تجربه دیجیتالی «برای همه» خواهد شد که دقیقاً مخالف قصد قانونگذاری کنگره است. این امر دسترسی به اطلاعات را مختل می کند، آزادی بیان را محدود می کند، به اقتصاد آسیب می رساند و مصرف کنندگان را در برابر محتوای مضر آنلاین آسیب پذیرتر می کند.
حرف ما را قبول نکنید. گروه گسترده ای از کارشناسان، دانشگاهیان، سازمان ها و کسب و کارها از سراسر آمریکا نیز اهمیت بخش 230 را تشخیص می دهند. ما از دیدگاه های متفکرانه آنها قدردانی می کنیم و مشتاقانه منتظر هستیم تا از طرف همه کسانی که از اینترنت استفاده می کنند، ادعای خود را مطرح کنیم.