یادداشت ویراستار: سازمان عضو مرکز داده AFCOM با هکتور دیاز، مدیر استراتژی و معماری مرکز داده جانسون و جانسون، در مورد صنعت مرکز داده و تأثیر آن بر جهان مصاحبه کرد. هکتور یکی از اعضای مؤسسه مرکز داده AFCOM (DCI) است و بیش از 15 سال تجربه به عنوان یک رهبر ارشد تجاری در طراحی، استقرار و عملیات زیرساخت های مرکز داده حیاتی برای ماموریت دارد.
هکتور دیاز، مدیر مرکز داده استراتژی و معماری در جانسون و جانسون
AFCOM: در سال گذشته، بزرگترین چالشی که در صنعت مرکز داده با آن روبرو بوده اید چه بوده است؟ چگونه بر آن غلبه کرده اید؟
هکتور دیاز: ابتدا، می خواهم بگویم که من فقط به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره DCI صحبت می کنم. پاسخ های من بر اساس تجربه کاری کلی و ارتباط با همتایانم در سراسر صنعت است. بنابراین هر چیزی که من در اینجا می گویم از طرف کارفرمای من نیست [Johnson & Johnson].
یافتن توازن مناسبی که دقیقاً یک مرکز داده ترکیبی باید باشد – ترکیب مناسبی از on-prem در مقابل colo – بزرگترین چالشی بوده است که من به طور مداوم با صحبت با بسیاری از همتایان خود دیده‌ام. با این حال، به نظر می رسد افراد زیادی نیز با توجیه ابتکارات مبتنی بر ابر «همه در» دست و پنجه نرم می کنند. برخی از شرکت ها اظهاراتی مانند “ما همه چیز را به ابر منتقل می کنیم.” و منظورم این است که اگر آنها واقعاً آن را به این صورت فشار دهند، واقعاً دیگر یک راه حل مبتنی بر ترکیبی نیست، درست است؟
مشکل یا شکایت دیگری که می‌شنوم این است که انتقال همه چیز به فضای ابری «گران‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم». من معتقدم که در بسیاری از موارد، مقصر این هزینه های سرسام آور، فقدان حاکمیت ابری است. من می خواهم یک قیاس در مورد حکومت ارائه کنم. تصور کنید در حال برگزاری یک مهمانی هستید و به این فکر می کنید که آیا همه مهمانان شما در مهمانی شما الکل می خواهند. شما می توانید یک نوار باز داشته باشید، به این معنی که شما نمی دانید چه چیزی خرج خواهید کرد. یک بار نقدی داشته باشید که مردم می توانند هزینه نوشیدنی خود را در آن بپردازند. یا به همه دو کوپن نوشیدنی پیشنهاد دهید و هزینه من را محدود کنید.
چیزی که من در صنعت دیده‌ام این است که بسیاری از مردم با سیاست «نوار باز» در فضای ابری فرو می‌روند. البته، ارائه دهندگان ابری به شما خواهند گفت که ابزارهایی دارند که هزینه های آنها را ردیابی می کنند. اما هرگز کسی به من نگفت: «من با این فروشنده کار کردم، و آنها در واقع انجام داد به من بگو چه زمانی می خواستم بودجه ام را به باد بدهم.» بنابراین فکر می‌کنم مردم باید در کل هزینه‌های ابری خود بسیار مراقب و وجدان باشند.
AFCOM: مراکز داده شما چگونه با محیط ها یا جوامع محلی خود تعامل می کنند یا به آنها پاسخ می دهند؟ چگونه امیدوارید که در آینده به آن برگردید؟
دیاز: جانسون و جانسون اعتقادی دارد، مجموعه ای از رفتارهایی که می خواهیم با آن زندگی کنیم. شماره یک مراقبت از بیماران، پزشکان و پرستارانی است که به آنها خدمت می کنیم. ما از کارمندان و سهامداران خود مراقبت می کنیم، اما یکی از بزرگترین موارد در باور ما این است که از جوامع خود نیز مراقبت می کنیم.
ما تمایل داریم با جوامع محلی ارتباط برقرار کنیم و دقیقاً بفهمیم که آنها به چه چیزهایی نیاز دارند، خواه درایوهای غذا، یا Habitat for Humanity، یا آنچه شما دارید. ما کارمندان خود را تشویق می‌کنیم تا در این تلاش‌ها شرکت کنند، و به آنها زمان می‌دهیم تا این کار را انجام دهند—آنها نیازی به مرخصی یا هیچ چیز دیگری ندارند.
AFCOM: اگر بتوانید یک مرکز داده در هر کجای دنیا بسازید، کجا و چرا؟
دیاز: فکر نمی کنم پاسخ واحدی وجود داشته باشد که جهانی باشد. محرک اصلی هر زمان که به ساخت یک مرکز داده جدید فکر می کنید باید این باشد که «من دقیقاً به چه چیزی به یک مرکز داده نیاز دارم برای؟” و بهتر است یک پاسخ عالی برای آن داشته باشید. پاسخ ممکن است به این دلیل باشد که من یک مرکز بزرگ را راه‌اندازی می‌کنم، و تمام رباتیک و یادگیری ماشینی و غیره را اجرا می‌کنم، و در حالی که ممکن است خنک‌کننده ارزان‌تری در مدار قطب شمال داشته باشم، من واقعاً به این مرکز داده نیاز دارم. اینجا. یا، برای مثال، حتی اگر بتوانم یک مرکز داده بسیار ارزان در لیتوانی بسازم، خیلی طول می کشد تا بتوانم داده های مورد نیاز خود را دریافت کنم و داده ها را برگردانم.
در حال حاضر، حقیقت این است که تصمیمات بسیار متفاوتی وجود دارد که باید هنگام ساخت یک مرکز داده جدید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، پس از تصمیم گیری به آنچه که نیاز دارم و جایی که به آن نیاز دارم، باید مسائل بالقوه ژئوحصارکشی را در نظر بگیرم.
من یک مورد کلاسیک دارم که از زمانی که در یکی دیگر از شرکت‌های Fortune 100 کار می‌کردم، با این موضوع دست و پنجه نرم می‌کردم. ما یک شرکت بزرگ بودیم و مقیاس اقتصادی برای ساخت مراکز داده بزرگ را داشتیم. با این حال، ساختن یک مرکز داده در شمال اروپا برای من سخت خواهد بود، زیرا فرانسوی ها داده های خود را در ایتالیا نمی خواهند، و ایتالیایی ها اطلاعات خود را در استونی و غیره نمی خواهند. به طور خلاصه، واقعاً سخت است. برای داشتن یک دلیل ساده
AFCOM: کدام روند اخیر مرکز داده شما را بیشتر هیجان زده یا مشتاق کرده است؟
دیاز: قبلاً در Data Center World [in 2022]، شنیده ام که میانگین توان مصرفی یک رک متوسط حدود 5-7 کیلو وات شناور بوده و تقریباً در دوازده سال گذشته روزانه این کار را انجام داده است.
در اینجا چند موضوع متقاطع جالب وجود دارد. اولین مورد این است که در همان دوازده سال، ما صاحب نظران صنعت عمدتاً می‌گفتند: «آسمان در حال سقوط است. شما باید برای پشتیبانی از رک های 8 کیلوواتی، رک های 12 کیلوواتی، رک های 20 کیلوواتی، رک های 50 کیلوواتی برنامه ریزی کنید.” و واقعیت این است که، در حالی که من ممکن است یک رک منفرد داشته باشم که 18 تا 20 کیلو وات می کشد، اما اطراف آن توسط رک هایی احاطه شده بود که 2 را می کشید. [Laughs.] بنابراین، در پایان روز، اگر میانگین همه رک ها را جمع آوری کنید، میانگین توان در کل حدود 3-5 کیلو وات بوده است.
در حال حاضر، من هستم سرانجام مشاهده داده هایی که نشان می دهد ممکن است بتوانیم به طور کامل این میانگین را بالا ببریم. ما در حال مشاهده حرکت به سمت تراکم های بالاتر و همچنین رک های جداگانه ای هستیم که 18-20 کیلووات را به خوبی پشت سر گذاشته اند. معنی همه اینها این است که من فکر می‌کنم اکنون شرایطی وجود دارد که شرکت‌ها به پتانسیل خنک‌کننده آب یا خنک‌سازی مستقیم به پردازنده نگاه کنند، به این معنی که ما باید مراکز داده خود را لوله‌کشی کنیم و آب در زیر طبقه مرتفع‌مان جاری شود. یا اگر زمین بلند ندارید، چه اشتهایی برای داشتن آب تحت فشار در جای دیگری دارید؟ این الهام بخش تغییرات زیادی در ساخت مرکز داده خواهد بود.
اساساً، من شروع به دیدن بیشتر همسالانم کرده ام که سر خود را می خارند و به طرز شومی می گویند: «همه چیز تغییر خواهد کرد، اینطور نیست؟
AFCOM: شما شخصاً امیدوارید در دهه آینده چه کاری انجام دهید؟ امیدوارید صنعت مرکز داده به طور کلی بتواند در دهه آینده چه کاری انجام دهد؟
دیاز: من در مرحله‌ای از حرفه‌ام هستم که میراث من واقعاً در انتقال بسیاری از چیزهایی است که آموخته‌ام به افرادی که در طول زمان آموزش می‌دهم تا جایگزین من شوند. بنابراین امیدوارم بتوانم همچنان به این افراد فرصت هایی بدهم تا از من چیزهای زیادی بیاموزند و تجربیات زیادی کسب کنند.
در دنیایی از افراد بسیار متخصص که متخصص شده اند جالب است، و در اینجا من متخصص را به عنوان کسی تعریف می کنم که «بیشتر و بیشتر درباره کمتر و کمتر می داند». من فقط مردم را تشویق می کنم که یک قدم به عقب بردارند و به چیزهای فراگیرتر نگاه کنند، به تصویر بزرگتر نگاه کنند. به عنوان مثال، زمانی که قبلاً در مورد تمایل به ساخت یک مرکز داده در هر مکانی صحبت می‌کردم، اگر من فقط پایداری و بهره‌وری انرژی را مطالعه می‌کردم، تنها پیشنهادی که در مورد مکان ساختن داشتم دایره قطب شمال خواهد بود. برای آن عالی خواهد بود، درست است؟ یا اگر در مورد مصرف نکردن بیش از حد آب در نظر گرفته نمی‌شوم، در جنوب غربی ایالات متحده نمی‌سازم.
من واقعاً می خواهم مردم دیدگاه خود را گسترش دهند و در نظر بگیرند همه از چیزها ارزش زیادی وجود دارد که می‌توانید با تلاش نکردن برای مدیریت خرد چیزی به بزرگی مرکز داده به میز بیاورید.