تصور کنید که یک تخته سیاه پوستی که به سمت خلاء کشیده می شود ، معادلات نئون را در برابر یک چرخش کهکشانی شعله ور می کند. این جایی است که سر من در آن قرار دارد – من یک پسر وسواس ریاضی ، فیزیک و درخشش کثیف اندیشه انسان هستم. به تازگی ، من در سوالی که کمتر معما و انفجار بیشتر است ، درهم ریخته ام: چه کسی باید کارها را انجام دهد – هوش مصنوعی یا انسان؟
بیایید واقعی شویم Ai A Beast— Silicon Synapses در حال عبور از نور در اطراف یک سیاه چاله است. این داده ها در حال خرد کردن ، فرمان سایبری و نقشه برداری از توطئه های روز صفر است در حالی که ما هنوز در حال خوابیدن از چشمانمان هستیم. من آن را کدگذاری کرده ام ، آن را سریعتر از آنچه که می توانم قهوه دم کنم ، آن را خرد کردم. این تعداد دروغ نمی گویند: گلدمن ساکس می گوید هوش مصنوعی می تواند 300 میلیون شغل را تا سال 2030 بکشد. این یک درخشش نیست. این یک راه اندازی مجدد لرزه ای است.
اما انسانها؟ ما کارت وحشی هستیم که هیچ کد نمی تواند قفس کند. من دیده ام که یک پوزخند یک کودک کسری را ترک می کند ، یک غریبه زندگی خود را پس از یکی از کتابهای من بازنویسی می کند. هوش مصنوعی نمی تواند احساس کند که نمی تواند یک کهکشان را از جرقه روده بدست آورد. ما کسانی هستیم که می پرسیم “چرا؟ “ – نه فقط “چگونه؟ “بشر آن را روح ، هرج و مرج یا چیزی که من را به سمت تئوری ها نگه می دارد ، بنامید – این تنها مال ماست.
بنابراین ، چه کسی این کیهان کیهانی را بیرون می کشد؟ Geek Sci-Fi در من AI را به عنوان دنده نهایی می بیند. این موتور است – زرق و برق دار ، دقیق ، خفه کردن آنچه را که ما می بینیم ….