پوشش‌های دارایی که در Swift 5.1 معرفی شدند، به سرعت به یکی از پرکاربردترین ویژگی‌ها در همه چیزهای مرتبط با سوئیفت تبدیل شدند. تمامی فریمورک های معروف کنونی SwiftUI بدون آن احتمالاً نمی توانستند به این شکل باشند که اکنون هستند @State، @Binding، @StateObject و سایر قطعات جادوی سیاه که هر روز استفاده می کنید. یا شاید یکی از محبوب‌ترین چارچوب‌های نقشه‌بردار رابطه‌ای شی (ORM) را برای بخار سوئیفت سمت سرور به نام Fluent شنیده‌اید یا حتی از آن استفاده کرده‌اید. آنها برای فهمیدن نحوه و زمان استفاده از علامت دلار هیچ چاره ای برای شما باقی نمی گذارند $ قبل از ملکی که به طور مرتب در لفاف دیگری پیچیده شده است.
حقیقت این است که وقتی به عمق می‌روید و سعی می‌کنید به تنهایی از آنها استفاده کنید، شکستن لفاف‌های دارایی کار سختی نیست. در واقع، احتمالاً ممکن است تعداد زیادی مکان در پروژه خود داشته باشید که می توانید با آوردن یک لفاف برای کمک، کارها را آسان تر کنید. در این راهنما من 5 مورد استفاده اساسی از این قبیل را پوشش خواهم داد. اما ابتدا بیایید خاطرات خود را در مورد خود موضوع تجدید کنیم.
لفاف دارایی چیست؟
بسته بندی ویژگی یک نوع حاشیه نویسی ویژه است که یک بخش از منطق اعمال شده برای هر ویژگی به طور کلی یا ویژگی های محدود به نوع خاصی را که شما انتخاب می کنید، در بر می گیرد. این می تواند یک ساختار، enum یا کلاسی باشد که با a اعلام شده است @propertyWrapper ویژگی و حداقل الف دارد wrappedValue به عنوان یک ملک اجباری …