می دانید که مقیاس پذیر نیست، اما به هر حال آن را انجام می دهید. شما به دوستان خود ایمیل می زنید، “هی، من همین الان این مطلب را در لینکدین پست کردم. آیا دوست دارید دوباره آن را با شبکه خود به اشتراک بگذارید؟
دوست، یک عشق سخت: این باید متوقف شود.
اینطور نیست که شما نباید درخواست حمایت کنید. بحث متقابل هم نیست. این است که التماس برای اشتراک‌گذاری مجدد یا ریتوییت تنها اقدام مطلوب در رسانه‌های اجتماعی نیست و تمرکز بر انجام این کار کوته‌بینانه است.
برای به دست آوردن جوایز الگوریتمی خود، محتوای شما باید اسکرول را متوقف کند، مورد پسند قرار گیرد، نظر کسب کند و دوباره به اشتراک گذاشته شود – ترکیبی از اقدامات. این برای همه شبکه های اجتماعی صدق می کند. الگوریتم لینکدین می‌خواهد (در میان سایر تعاملات)، «نظرات معنی‌دار» افرادی را ببیند که از لحاظ تاریخی به موضوع یا جایگاه پست شما علاقه مند هستند. الگوریتم Threads سیگنال هایی را از رفتار کاربر در نظر می گیرد که فراتر از اشتراک گذاری مجدد و نظرات است. اگر تماشای یک ویدیو را تا حدودی متوقف کنید، به الگوریتمی اطلاع می دهد که از آن قطعه محتوا لذت نبرده اید. البته الگوریتم اینستاگرام نیز دوست دارد پس از انتشار محتوا، لایک، اشتراک گذاری و کامنت را به زودی ببیند.
بنابراین دفعه بعد که برای تقویت الگوریتمی با دوستان تماس گرفتید، به جای آن از آنها بخواهید که نظر بدهند یا یک لایک در اختیار شما بگذارند. انجام این درخواست آسان‌تر است، به‌ویژه برای افرادی که نسبت به تبلیغ و تبلیغ چیزهای آنلاین کاملاً محافظت می‌کنند.
این یکی از رایج ترین و کمتر شناخته شده ترین اشتباهات رسانه های اجتماعی است که من می بینم. من اغلب دو مورد دیگر را می بینم…
یک محتوا را چندین بار آزمایش نکنید
احتمالاً در حال آزمایش ایده های جدید، قالب های جدید، موضوعات جدید هستید. اما آیا شما انواع مختلف را در برابر هر نوع کنترلی آزمایش می کنید؟ نیازی به سخت گیری نیست، اما در حالت ایده آل، شما حداقل تست های A/B غیررسمی را برای محتوای خود اجرا می کنید.
آیا چیزی را منتشر کردید که فکر می کردید عالی بود اما متعجب شدید که این مورد موفق نبود؟ با یک قلاب جدید دوباره امتحان کنید. فکر می کردید آن پست 100 کلمه ای سزاوار بیش از 2 لایک است؟ ببینید آیا می‌توانید برخی ویرایش‌ها را انجام دهید، آن را پانچ کنید و آن را به شکل چرخ فلک تصویر طراحی کنید. یا شاید، به عنوان آخرین سلام مریم، می‌توانید آن توییت 60 کلمه‌ای را بگیرید، آن را در یک پوشش متنی روی یکی از عکس‌های اصلی خود کپی کنید، مقداری موسیقی پس‌زمینه به آن اضافه کنید و آن را به‌عنوان حلقه اینستاگرام منتشر کنید.
قبل از اینکه نگران تکراری بودن خود باشید، به یاد داشته باشید که تنها بخش کوچکی از مخاطبان شما یکی از پست های شما را می بینند. در اینستاگرام، اگر 20 درصد از فالوورهای شما پست شما را ببینند، خوش شانس محسوب می شوید. بخشی از آن به دلیل جادوی الگوریتمی است، اما همچنین به دلیل رفتار کاربر است. آدام موسری، رئیس اینستاگرام، گفته است که تقریباً از هر پنج کاربر، سه کاربر در یک روز اپلیکیشن اینستاگرام را باز می‌کنند و همه آنها علاوه بر محتوای شما، محتوای دیگری نیز برای دیدن دارند.
و آن «محتوای زیاد دیگر»؟ این فقط این احتمال را افزایش می دهد که حتی اگر یکی از فالوورهای شما پست شما را دیده باشد، وقتی چند هفته بعد بازیافت می کنید و دوباره پست می کنید، آن را به خاطر نمی آورند.
درس: فقط محتوای خود را بازیافت نکنید. ویرایش، اصلاح و ارسال مجدد. به آزمایش فرمت های جدید ادامه دهید. و هنگامی که از محتوایی که در حال حاضر دارید بهره بیشتری می برید، این هزینه را نیز برای کسب و کار خود پایدارتر می کنید.
برای همسالان خود بنویسید نه مخاطبانتان
بدیهی است که استثنا در این مورد اگر همتایان شماست هستند مخاطب شما اما بیشتر اوقات، همتایان و مخاطبان شما با هم متفاوت هستند.
فرض کنید شما یک شرکت نرم افزاری هستید و یک بازی آنلاین راه اندازی می کنید که دروغ هایی را که رقیب اصلی خود را متهم می کنید برجسته می کند. سپس یکی از کارمندان آن شرکت رقیب ایمیلی به تیم پشتیبانی مشتری شما ارسال می کند. بنابراین شما انتخاب می کنید که اسکرین شات بگیرید و این را به همراه اطلاعات تماس خصوصی آن شخص در لینکدین پست کنید.*
آیا این چیزی است که مخاطب شما از دیدن آن سود می برد؟ یا این که سعی می کنید “پسران” را در سطح فروش جمع کنید؟
با فرض اینکه از حساب رسانه اجتماعی خود تا حد زیادی برای مقاصد حرفه ای استفاده می کنید و البته، اگر از حساب شرکتی پست می گذارید، باید مطمئن شوید که محتوا را به طور خاص برای مخاطبان خود ایجاد می کنید. و این مخاطب شامل مصرف کنندگانی است که به دنبال تصمیم خرید هستند، روزنامه نگاران و تحلیلگرانی که در مورد کسب و کار یا صنعت شما گزارش می دهند.
بنابراین چگونه می دانید چه نوع محتوایی با مخاطبان شما طنین انداز می شود؟ حداقل چند راه وجود دارد:
تحقیق کلمات کلیدی: کلمات کلیدی (حداقل نسبتاً) با حجم بالا را در حوزه یا صنعت خود پیدا کنید و در مورد آن موضوعات محتوا ایجاد کنید. ابزاری مانند Moz، Ahrefs یا Semrush می تواند به شما در انجام این کار کمک کند. اگر به دنبال ابزارهای رایگان هستید، حتی Google Trends می تواند شما را به سمت موضوعاتی راهنمایی کند که محبوبیت آنها در حال افزایش است.
گوش دادن اجتماعی: مخاطبان (یا مخاطبان مورد نظر) خود را به صورت آنلاین پیدا کنید، به مکالمات توجه کنید و هر طور که صلاح می دانید به گفتگو اضافه کنید. می‌توانید این کار را با پیدا کردن مرتبط‌ترین Subredditها و دنبال کردن آنها انجام دهید (برای جوامع مبتنی بر علاقه عالی است!)، جستجوی ذخیره‌شده در LinkedIn از مرتبط‌ترین سازندگان در جایگاه خود (عالی برای B2B)، یا استفاده از ابزار گوش دادن اجتماعی مانند برای یافتن روندها و حتی تحلیل رقابتی، برند واچ کنید.
تحقیق در مورد مخاطب: بیاموزید و مشاهده کنید که مخاطبان شما به چه چیزهایی توجه می کنند و کجا در حال معاشرت آنلاین هستند. این کمی شبیه گوش دادن اجتماعی است، اما تمرکز بیشتری روی مخاطبان و کارهایی که در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌دهند دارد. این می‌تواند به شکل گوش دادن به پادکست‌هایی باشد که مخاطبان شما به آنها گوش می‌دهند، مصاحبه با مشتری انجام دهید تا بتوانید مستقیماً از مخاطبان خود در مورد تأثیرات آنها بپرسید، یا با استفاده از ابزار تحقیق مخاطب مانند SparkToro (چشمک چشمک). ما چیزهایی مانند سایر کلمات کلیدی که مخاطبان شما به صورت آنلاین جستجو می کنند، URL های برتری که در جستجوی Google می بینند (تا بتوانید رقبای محتوای خود را ببینید!) و حتی موضوعاتی که به آنها علاقه مند هستند را به شما نشان خواهیم داد.
در واقع، من اخیراً از ویژگی Content Ideas خود برای هدایت استراتژی محتوای LinkedIn خود استفاده کرده ام. من در مورد همسو کردن استراتژی رسانه های اجتماعی با اهداف تجاری و استفاده از هوش مصنوعی برای تولید محتوا پست گذاشته ام و تعامل وحشتناک نبوده است.
اگر اشتباهاتی را دیده اید که کمتر در مورد آنها صحبت شده است، من دوست دارم آنها را بشنوم. به راحتی می توانید نظر خود را در زیر، یا @ me در رسانه های اجتماعی بگذارید: LinkedIn، Threads، و/یا Bluesky.
*بله، این یک نمونه واقعی اخیر است، اما من تمایلی به دادن مطبوعات آزاد به هیچ یک از این افراد عجیب و غریب ندارم، بنابراین نام آنها را نمی برم.