جو روگان ده سال از من بزرگتر است. بنابراین، وقتی می‌گویم که کاملاً حال و هوای سفر در زمان فناوری او را بررسی می‌کنم، منظورم همین است.
جهش زمانی از تلفن های سیمی به جدیدترین آیفون ها را فقط می توان با صحنه کوبریک از استخوان به ماهواره در «2001: A Space Odyssey» مقایسه کرد.
هنوز یادم می آید که دختر بچه ام که در آن زمان هنوز در مهدکودک بود، گوشی نوکیا پدربزرگش را تکه تکه کرد. او فکر می کرد که شکسته است زیرا صفحه نمایش پاسخ نمی دهد. وقتی از او پرسید این همه دکمه برای چیست، خندیدیم. پدرم عصبانی نبود. او فقط نمی توانست به گوشی های صفحه لمسی عادت کند.
«نه، آن را رها کن. امروزه بچه ها با یک کنترل از راه دور به دنیا می آیند. یه گوشی جدید میگیرم بیا بازی کنیم من چند تا از ظروف تو را نگه داشتم دیزنی جاودانه است.»
موضوع اینجاست. GenZs، و به خصوص Generation Alpha، همه این شگفتی های فناوری را بدیهی می دانند. من با واکمن می دویدم. اکنون، از اینکه می‌توانم از Galaxy Buds استفاده کنم، احساس خوشبختی و سپاسگزاری می‌کنم.
قسمت 2220 تجربه جو روگان
حتما باید این یکی را با فرانسیس فاستر و کنستانتین کیسین به عنوان مهمان تماشا کنید. صحبت کردن در مورد فناوری و هوش مصنوعی حتی برای یک لحظه به جای تحسین قدرت ابرقدرت نامزد ریاست جمهوری که سه ساعت متوالی بدون رفتن به حمام صحبت می کند، شاداب است.
جو در مقایسه کردن خیلی خوب بود…