کدهای وضعیت HTTP مانند 404، 301 و 500 ممکن است برای یک بازدیدکننده معمولی اهمیت زیادی نداشته باشند، اما برای سئو بسیار مهم هستند. نه تنها این، عنکبوت های موتورهای جستجو، مانند Googlebot، از آنها برای تعیین سلامت یک سایت استفاده می کنند. این کدهای وضعیت راهی برای دیدن آنچه بین مرورگر و سرور اتفاق می افتد ارائه می دهند. تعدادی از این کدها نشان دهنده خطا هستند، به عنوان مثال، یافت نشدن محتوای درخواستی، در حالی که برخی دیگر صرفاً تحویل موفقیت آمیز مطالب درخواستی را پیشنهاد می کنند. در این مقاله، ما نگاهی دقیق‌تر به مهمترین کدهای هدر HTTP و معنای آنها برای سئو می‌کنیم.
کدهای وضعیت HTTP چیست و چرا آنها را می بینید؟
کد وضعیت HTTP یک پیام سه رقمی است که سرور زمانی که درخواستی که توسط مرورگر انجام می شود یا نمی تواند انجام شود ارسال می کند. بر اساس مشخصات رسمی W3C، ده ها کد وضعیت وجود دارد که بعید است با بسیاری از آنها برخورد کنید. اگر به یک مرور کلی مفید از کدهای وضعیت، از جمله ارجاع کد آنها نیاز دارید، می توانید یکی را در HTTPstatuses.com پیدا کنید.
برای درک کامل این کدها، باید بدانید که مرورگر چگونه یک صفحه وب را دریافت می کند. هر بازدید از وب سایت با تایپ URL یک سایت یا وارد کردن یک عبارت جستجو در موتور جستجو شروع می شود. مرورگر آدرس IP سایت را برای صفحه وب مرتبط درخواست می کند. سرور با یک کد وضعیت تعبیه شده در هدر HTTP پاسخ می دهد و نتیجه درخواست را به مرورگر می گوید. وقتی همه چیز خوب است، یک کد هدر HTTP 200 همراه با محتوای وب سایت به مرورگر ارسال می شود.
با این حال، ممکن است مشکلی در محتوا یا سرور درخواستی وجود داشته باشد. ممکن است صفحه پیدا نشده باشد که یک صفحه خطای 404 را نشان می دهد، یا ممکن است یک مشکل فنی موقتی در سرور وجود داشته باشد که منجر به خطای 500 داخلی سرور شود. این کدهای وضعیت HTTP ابزار مهمی برای ارزیابی سلامت سایت و سرور آن هستند. اگر سایتی به طور مرتب کدهای هدر HTTP نامناسب را به موتور جستجویی که محتوای آن را نمایه می کند ارسال کند، ممکن است مشکلاتی ایجاد کند که به رتبه بندی آن لطمه بزند.
در اینجا بخشی از هدر HTTP برای یک صفحه وب با پیام 200 OK آمده است:
HTTP/1.1 200 OK
Date: Fri, 03 Mar 2023 06:44:24 GMT
Content-Type: text/html; charset=UTF-8
Transfer-Encoding: chunked
Connection: keep-alive
Cache-Control: public, max-age=604800, s-maxage=604800, stale-while-revalidate=120, stale-if-error=14400محدوده های مختلف
پنج محدوده از کدهای وضعیت HTTP وجود دارد که جنبه های مختلف فرآیند تراکنش بین مشتری و سرور را تعریف می کند. در زیر پنج محدوده و هدف اصلی آنها را خواهید یافت:
- 1xx – اطلاعاتی
- 2xx – موفقیت
- 3xx – تغییر مسیر
- 4xx – خطای مشتری
- 5xx – خطای سرور
اگر سعی کنید قهوه را در قوری دم کنید، احتمالاً قوری شما پیام وضعیت 418 را برای شما ارسال می کند: من یک قوری هستم.
مهمترین کدهای وضعیت HTTP برای سئو
همانطور که گفتیم، لیست کدها طولانی است، اما تعدادی از آنها به ویژه برای سئوکاران و هر کسی که در سایت خود کار می کند مهم است. در زیر خلاصه ای سریع از این موارد را انجام می دهیم:
200: خوب / موفقیت
احتمالاً باید اینگونه باشد. یک کلاینت از سرور محتوا می خواهد و سرور با یک پیام موفقیت آمیز 200 و محتوای مورد نیاز مشتری پاسخ می دهد. سرور و مشتری خوشحال هستند – و بازدیدکننده، البته. همه پیام ها در 2xx به معنای نوعی موفقیت هستند.
301: برای همیشه جابجا شد
زمانی که URL درخواستی به طور دائم به یک مکان جدید منتقل می شود، از هدر HTTP 301 استفاده می شود. همانطور که روی سایت خود کار می کنید، اغلب از این استفاده می کنید، زیرا به طور مرتب نیاز به تغییر مسیر 301 برای هدایت یک URL قدیمی به آدرس جدید دارید. اگر این کار را نکنید، اگر کاربران سعی کنند URL قدیمی را باز کنند، صفحه خطای 404 را مشاهده می کنند و این چیزی نیست که شما می خواهید. استفاده از 301 مطمئن می شود که ارزش پیوند URL قدیمی به URL جدید منتقل می شود.
بیشتر بخوانید: نحوه ایجاد ریدایرکت 301 در وردپرس »
302: پیدا شد
302 به این معنی است که مقصد مورد نظر پیدا شده است، اما در مکان دیگری زندگی می کند. با این حال، این یک کد وضعیت نسبتا مبهم است زیرا نمی گوید که آیا این یک وضعیت موقتی است یا خیر. تنها در صورتی از ریدایرکت 302 استفاده کنید که می خواهید به طور موقت URL را به منبع دیگری هدایت کنید و مطمئن هستید که دوباره از همان URL استفاده خواهید کرد.
از آنجایی که شما به موتورهای جستجو می گویید که URL دوباره استفاده خواهد شد، هیچ یک از ارزش پیوند به URL جدید منتقل نمی شود، بنابراین برای مثال، هنگام انتقال دامنه یا ایجاد تغییرات بزرگ در ساختار سایت خود، نباید از 302 استفاده کنید. همچنین، هنگامی که ریدایرکت های 302 را برای مدت طولانی در جای خود رها می کنید، موتورهای جستجو می توانند این تغییر مسیرهای 302 را به عنوان تغییر مسیرهای 301 در نظر بگیرند.
304: اصلاح نشده است
ریدایرکت 304 نوعی کد پاسخ HTTP است که نشان می‌دهد منبع درخواستی از آخرین باری که مشتری به آن دسترسی داشته است، تغییر نکرده است. این بدان معنی است که سرور نیازی به ارسال مجدد منبع ندارد، بلکه در عوض به مشتری می گوید که از نسخه کش استفاده کند. کد پاسخ 304 راهی برای صرفه جویی در بودجه خزیدن برای وب سایت های بزرگ است. این به این دلیل است که خزنده گوگل صفحات بدون تغییر را دوباره بررسی نمی کند و در عوض می تواند روی خزیدن صفحات جدید و به روز شده تمرکز کند.
307: تغییر مسیر موقت
کد 307 جایگزین 302 در HTTP1.1 می شود و می تواند به عنوان تنها تغییر مسیر “واقعی” دیده شود. اگر نیاز دارید که به طور موقت URL را به آدرس جدید هدایت کنید و در عین حال روش درخواست اصلی را دست نخورده نگه دارید، می توانید از تغییر مسیر 307 استفاده کنید. 307 شباهت زیادی به 302 دارد، با این تفاوت که به طور مشخص نشان می دهد که URL دارای یک مکان جدید موقت است. درخواست می تواند در طول زمان تغییر کند، بنابراین مشتری باید هنگام درخواست جدید از URL اصلی استفاده کند.
403: ممنوع
یک 403 به مرورگر می گوید که محتوای درخواستی برای کاربر ممنوع است. اگر آنها اعتبار ورود صحیح را نداشته باشند، این محتوا برای آن کاربر ممنوع می ماند.
404 پیدا نشد
به عنوان یکی از قابل مشاهده ترین کدهای وضعیت، کد هدر HTTP 404 نیز یکی از مهمترین آنها است. وقتی سروری خطای 404 را برمی‌گرداند، می‌دانید که محتوا پیدا نشده است و احتمالاً حذف شده است. سعی کنید بازدیدکنندگان را با این پیام‌ها آزار ندهید، بنابراین تا زمانی که می‌توانید این خطاها را برطرف کنید. از یک تغییر مسیر برای ارسال بازدیدکنندگان از URL قدیمی به یک مقاله یا صفحه جدید با محتوای مرتبط استفاده کنید.
این 404 پیام را در کنسول جستجوی گوگل نظارت کنید و آنها را در کمترین مقدار ممکن نگه دارید. بسیاری از خطاهای 404 ممکن است توسط گوگل به عنوان نشانه ای از نگهداری بد تلقی شوند. که در عوض ممکن است بر رتبه بندی کلی شما تأثیر بگذارد. اگر صفحه شما خراب است و باید از سایت شما حذف شود، یک 410 سیگنال واضح تری به گوگل ارسال می کند.
به خواندن ادامه دهید: صفحات خطای 404: بررسی و رفع کردن »
410: رفت
نتیجه کد وضعیت 410 با کد 404 یکسان است زیرا محتوا پیدا نشده است. با این حال، با 410، به موتورهای جستجو می گویید که محتوای درخواستی را حذف کرده اید. بنابراین، بسیار خاص تر از 404 است. به نوعی، شما به موتورهای جستجو دستور می دهید URL را از فهرست حذف کنند. قبل از حذف دائم چیزی از سایت خود، از خود بپرسید که آیا معادلی از صفحه در جایی وجود دارد یا خیر. اگر چنین است، تغییر مسیر دهید. اگر نه، شاید نباید آن را حذف کنید و فقط آن را بهبود ببخشید.
در ادامه بخوانید: چگونه یک صفحه را به درستی از سایت خود حذف کنیم (404 یا 410؟) »
451: به دلایل قانونی در دسترس نیست
کد وضعیت 451 HTTP نشان می دهد که محتوای درخواستی به دلایل قانونی حذف شده است. اگر درخواست حذف دریافت کردید یا قاضی به شما دستور داد که محتوای خاصی را آفلاین کنید، باید از این کد استفاده کنید تا به موتورهای جستجو بگویید چه اتفاقی برای صفحه افتاده است.
به خواندن ادامه دهید: HTTP 451: محتوا به دلایل قانونی در دسترس نیست »
500: خطای سرور داخلی
خطای 500 یک پیام عمومی است که می گوید سرور با شرایط غیرمنتظره ای مواجه شده است. این امر مانع از انجام درخواست بدون تعیین علت آن شد. این خطاها می تواند از هر جایی باشد. شاید میزبان وب شما کار خنده‌داری انجام می‌دهد یا اسکریپتی در سایت شما خراب است. گزارش‌های سرور خود را بررسی کنید تا ببینید کجا اشتباه می‌شود.
503 خدمات در دسترس نیست
کد وضعیت HTTP 503 یک خطای سمت سرور است که نشان می دهد سرور به طور موقت قادر به رسیدگی به درخواست نیست. این ممکن است به دلیل بارگذاری بیش از حد، تعمیر و نگهداری یا سایر مشکلات روی سرور باشد. یک کد وضعیت 503 در صورت دوام طولانی می تواند بر سئو تأثیر بگذارد، زیرا ممکن است به موتورهای جستجو نشان دهد که سایت غیرقابل اعتماد یا در دسترس نیست. برای جلوگیری از تأثیرات منفی سئو، کد وضعیت 503 باید فقط برای موقعیت‌های کوتاه‌مدت استفاده شود و به خزنده‌ها پیام روشنی درباره زمان بازگشت سایت آنلاین بدهد. می توانید استفاده کنید Retry-After ارزش این است که از خزنده ها بخواهید بعد از مدت زمان معینی دوباره امتحان کنند.
بیشتر بخوانید: 503: مدیریت صحیح نگهداری سایت برای سئو »
کار با کدهای وضعیت HTTP
کدهای وضعیت HTTP بخش بزرگی از زندگی سئوکاران و عنکبوت های موتورهای جستجو هستند. شما هر روز با آنها روبرو خواهید شد و برای درک معنای کدهای وضعیت مختلف بسیار مهم است. به عنوان مثال، اگر صفحه ای را از سایت خود حذف می کنید، باید تفاوت بین سرویس دهی 301 و 410 را بدانید. آنها اهداف مختلفی را دنبال می کنند و بنابراین نتایج متفاوتی دارند.
برای درک انواع کدهای وضعیتی که سایت شما تولید می کند، باید وارد کنسول جستجوی گوگل خود شوید. در بخش نمایه سازی، شما را پیدا خواهید کرد خطاهای خزیدن Googlebot در یک زمان مشخص پیدا شد. این خطاهای خزیدن باید قبل از اینکه سایت شما به درستی ایندکس شود برطرف شود.
تغییر مسیرها را با Yoast SEO Premium مدیریت کنید
ما آن را دریافت می کنیم؛ کار با این چیزها وقت گیر و خسته کننده است. با این حال، در صورت استفاده از Yoast SEO Premium، ایجاد تغییر مسیر هرگز آسان‌تر نبوده است. هر زمان که پست یا صفحه ای را حذف یا جابه جا می کنید، مدیر تغییر مسیر در Yoast SEO از شما می پرسد که آیا می خواهید آن را تغییر مسیر دهید یا خیر. فقط گزینه درست را انتخاب کنید، و شما آماده هستید.
این همه، مردمی
خودتان را با این کدها آشنا کنید زیرا اغلب آنها را ظاهر می‌شوند. دانستن اینکه از کدام ریدایرکت ها استفاده کنید مهارت مهمی است که اغلب هنگام بهینه سازی سایت خود باید روی آن حساب کنید. یک نگاه به خطاهای خزیدن در کنسول جستجوی گوگل باید کافی باشد تا به شما نشان دهد که در زیر سرپوش چقدر در حال وقوع است.
به خواندن ادامه دهید: از کدام تغییر مسیر باید استفاده کنم؟ »
ادوین یک متخصص محتوای استراتژیک است. او قبل از پیوستن به Yoast، سال‌ها مهارت خود را در مجله طراحی وب پیشرو هلند گذراند.
