تنها تعداد کمی از آژانس‌های فضایی، مؤسسات تحقیقاتی و ابتکارات خصوصی، چالش کار آنالوگ، شبیه‌سازی شرایط و تجربیات فضایی را برای تحقیق و توسعه (R&D) انجام می‌دهند. این ابتکارات نسبتاً بی‌حرکت باقی می‌ماند و دانشمندان، کاشفان و سازمان‌دهندگان را مجبور می‌کند که اغلب برای منابع حمایتی اضافی تلاش کنند. من با دو محقق باتجربه آنالوگ ملاقات کردم تا پویایی این سناریوی فعلی را بیشتر درک کنم.
مونیکا هرناندز
فضاپیمایی و آینده های علمی کوانتومی. تحقیقات انجام شده و نظرات شخصی بیان شده متعلق به من است. وبلاگ من به زودی راه اندازی می شود!
در اینجا یک پارادوکس زیبا وجود دارد. بدن ما دارای عناصری است که در ستارگان یافت می شود، با این حال ما برای زنده ماندن در مناطق افراطی فضا تکامل نیافته ایم. در پناه جواهر تاج منظومه شمسی، حضور دائمی چند سیاره ای ما را وادار می کند تا به اساسی ترین فرضیات در مورد فیزیولوژی، روانشناسی، عملکرد اساسی و نیازهای عاطفی خود فکر کنیم. چگونه می توانیم نمونه های اولیه، فناوری ها و دینامیک انسانی را برای سکونتگاه های فضایی آزمایش کنیم؟ حضور پایدار در فضا به چیزی بیش از یک تعمیر سخت افزاری نیاز دارد.
ماموریت های آنالوگ روی زمین برای دهه ها به عنوان یک “ظروف پتری” خدمت می کنند و دانشمندان را در مورد ابعاد انسانی برای پروازهای فضایی و اکتشاف آگاه می کنند. البته گستردگی و گستردگی این ماموریت های میدانی …