چارچوب بهاری: استفاده یا عدم استفاده ، این سوال است

نوشتن کد OOP با Spring غیرممکن است. از هسته اصلی آن استفاده از تک واحدها و ساختارهای داده های کم خون یا همان “اشیا” “داده های مستعار DTO را ترویج می کند. این به برنامه نویسی رویه دامن می زند و OOP را از بین می برد.

در پاراگراف های بعدی سه مورد را برجسته می کنم عمده اجزای فنر درگیر هستند. من از هسته شروع می کنم.

ظرف IoC

هسته اصلی Spring ظرف IoC است که توسط

ApplicationContext

رابط. اساساً این زمینه ای را تعریف می کند که از طریق آن حبوبات بدست می آوریم. لوبیا جسمی است که توسط کانتینر اداره می شود و نام آن به آن متصل است.

ما می توانیم به لطف برخی حاشیه نویسی ها ، به نام steorotype ، زمینه را پیکربندی کنیم. این حاشیه نویسی در بهار 2.5 معرفی شد و در بهار 3.0 افزایش یافت. قبلاً فقط می توانستیم از XML خارجی استفاده کنیم. این حتی بدتر بود …

بنابراین ما یک کلاس را با یک کلیشه حاشیه نویسی می کنیم ، ظرف آن را می خواند و یک لوبیا می سازد. لوبیا یک است تک نفره. به همین دلیل نمی تواند نمایانگر چیز خاصی باشد. این بدان معنی است که برای انجام کار مفیدی باید “اشیا” “داده را از طریق آنها عبور دهیم.

لوبیا فقط از نظر تکنولوژیکی یک شی است. اما در سطح مفهومی فقط یک فضای نامی برای رویه ها است. به عبارت دیگر این یک دسته از رویه های گروه بندی شده با یک نام است. دیگه هیچی هر لوبیا ، صرف نظر از کلیشه ، بد است.

این OOP نیست. اما من نه…