با حشره غول پیکر – انسان بیگانه – مسخ دگرگونی کافکا اشتباه گرفته نشود ، یک باگمن روح کوچک بسیار یک نورون کاملاً یکپارچه و کاملاً یکپارچه در ذهن کندوی فنی و شرکتی نئولیبرالیستی امروز است.
عواقب یک جامعه خطرناک پرجمعیت ، بی رحمانه سرمایه دار ، بدون شرمندگی لذت طلبانه ، از نظر اخلاقی رو به زوال است ، این حشره فروتن شروع به تعریف دوره ای از دیستوپی تکنولوژیکی کرده است که در آن هر کس همه چیز را دارد – وسایل خود ، فست فودها ، لوازم جانبی مد آنها – اما به نوعی همه نیز هیچ چیز ندارد – هیچ جامعه ای ، هیچ روح طبیعی ، هیچ ماده ذهنی. او یک مصرف کننده انسان زنده است ، یک برده دستمزد دست و پاگیر ، ظرفی خالی از معنا و دوباره پر شده از پلاستیک ، پیکسل و سیلیکون.
او همان چیزی است که یک زمین بایر عقیم شرکت های بزرگ از آن بیرون می زند. میلیون ها نفر از او ، نمونه هایی دقیقاً دقیق که بی وقفه به آنها گفته می شود توسط بازاریابان باهوش بی نظیر هستند و این باور را دارند. او شخصیتی است که توسط مارک ها ، یک کاربر توییتر با علامت آبی مشخص شده است. باگمن ها همان چیزی هستند که ما می یابیم وقتی یک فرهنگ نفوذ می یابد ، سیراب می شود و از الیاف بسیار فکری ، فلسفی و شرافتمندانه ای که زمانی باعث پیشرفت آن شده بود ، محروم می شود. کاملاً به پشتیبانی آسیب دیده از دولت پرستار بچه و دستگاه های پیشرفته او وابسته است