درباره میزان جذب کربن ، میزان استفاده و میزان ذخیره آن در بحران آب و هوا

با وخیم تر شدن بحران آب و هوا ، مشاغل و دولت ها باید راه حل هایی برای کاهش میزان کربن وارد شده به جو پیدا کنند. برای غلبه بر بحران ، جهان به سادگی نمی تواند به انرژی های تجدیدپذیر اعتماد کند ، اگر بخواهند به اهداف آب و هوایی خود برسند ، دولت ها باید جذب ، مصرف و ذخیره کربن (CCUS) را در ترکیب خود قرار دهند.

طبق آژانس بین المللی انرژی (IEA) ، CCUS می تواند انتشار کربن را تقریباً یک پنجم کاهش دهید، اما آیا این فناوری می تواند به وعده های خود عمل کند یا برای صحت آن خیلی خوب است؟

جذب ، استفاده و ذخیره کربن چیست؟

جذب ، استفاده و ذخیره کربن (CCUS) به زنجیره ای از فن آوری های مختلف اشاره دارد که هدف آن ضبط زباله دی اکسید کربن (CO2) است ، معمولاً از منابع بزرگ آلودگی مانند نیروگاه ها ، انتقال آن به یک محل ذخیره سازی و ذخیره آن در هرجایی که باشد. وارد جو نشوید برخی از آنها می توانند برای رشد گیاهان گلخانه ای ، تولید پلاستیک یا حتی نوشابه های گازدار کربناته استفاده شوند. اولین مرحله نصب دودکش های کارخانه با فیلترهای حلال است که قبل از خروج آنها کربن را به دام می اندازد ، سپس می توان گاز را به مکان های مورد استفاده یا ذخیره رساند. در حال حاضر ، حدود 30 پروژه CCUS وجود دارد …