در عصری مبتنی بر داده ، مانند دورانی که امروزه در آن زندگی می کنیم ، نگهداری پرونده های ما کمابیش تاریخچه ما را حفظ می کند. هم شخصی و عاطفی و هم حرفه ای. همه ما روزانه صدها مگابایت داده تولید می کنیم ، از جمله عکس ها و فیلم هایی که با تلفن های هوشمند درست می کنیم ، فایل هایی که با دوستان خود به اشتراک می گذاریم و کسانی که در دفتر کار می کنیم.
با این حال ، به طرز عجیبی ، به سختی هرکدام از ما تعجب می کنیم که چگونه داده ها را ذخیره کنیم. بایگانی کاری است که افراد خیلی کمی در مورد آن فکر می کنند و حتی تعداد کمی به طور منظم انجام می دهند. بنابراین شاید ما هزاران عکس از کودکان یا سگ خود گرفته ایم ، اما وقتی به دنبال آنها می گردیم هرگز آنها را پیدا نمی کنیم.
و ، گاهی اوقات ، دیگر فقط آنها را پیدا نمی کنیم. اما موثرترین ، اقتصادی ترین و با دوام ترین روش برای ذخیره سازی اطلاعات ما چیست؟
بایگانی ، پشتیبان گیری نیست
اولین مفهومی که باید در هنگام چگونگی بایگانی کردن داده های خود برای همیشه توضیح دهیم ، تمایز بین بایگانی واقعی و پشتیبان گیری است. پشتیبان گیری معمولاً شامل داده هایی است که ما اغلب به آنها دسترسی پیدا می کنیم ، آنها را مرتباً تغییر می دهیم ، پرونده هایی را که روی آنها کار می کنیم و غیره.
داشتن نسخه پشتیبان و به روزرسانی منظم آن برای اینکه از عواقب ناشی از از دست رفتن اطلاعات رنج نبرید ضروری است ، اما با تهیه بایگانی از پرونده های ما متفاوت است. در واقع بایگانی مربوط به پرونده هایی است که به ندرت به آنها دسترسی پیدا می کنیم (به عنوان مثال آلبوم های عکس) و …