روزگاری ، رایانه شخصی داده های کاربر را ذخیره می کرد. سپس ، وب به وجود آمد. آنچه وب را به نیرویی قدرتمند تبدیل کرد ، آزاد بودن آن بود. هرکسی می تواند به برنامه های وب دسترسی داشته و ایجاد کند. در آن روزها ، وب بود غیرمتمرکز. هیچ کس ، حتی یک نفر ، نمی تواند بگوید که وب را در اختیار دارند ، کنترل می کنند یا خاموش می کنند.
سپس ، تلفن های هوشمند آمدند. شرکت های نرم افزاری شروع به دسترسی به داده های کاربران کردند. داده های کاربر به یک ارز تبدیل شد ، بنابراین منطقی بود که شرکت های تولید کننده نرم افزار مهاجرت داده های خود به سایر سرویس ها را تا حد ممکن برای کاربران سخت کنند. به طور خلاصه ، این مفهوم قفل شدن فروشنده است. وابستگی قفل فروشنده ایجاد می کند: هنگامی که شروع به استفاده از خدمات یک فروشنده می کنید ، انتقال به یک سرویس همزمان دشوارتر می شود. به عنوان مثال ، اگر تمام خانواده شما در فیس بوک باشند ، شما در فیس بوک قفل شده اید. اگر خانواده شما فقط از WhatsApp استفاده می کنند ، شما در WhatsApp قفل شده اید. اگر شرکت شما از Microsoft Office استفاده می کند ، در Microsoft Office قفل شده اید.
نتیجه این است که ما از وب غیرمتمرکز به وب متمرکز منتقل شدیم ، جایی که برنامه ها اکوسیستم خود را کنترل ، کنترل ، خاموش ، نظارت یا سانسور می کنند.
ما همچنین از وب رایگان به وب “رایگان” منتقل شدیم.
متأسفانه ، در انگلیسی ، هیچ تفاوتی بین “رایگان” و “آزادی” وجود ندارد. بنابراین ، نرم افزار …