یکی از کتابهای مورد علاقه من در سالهای اخیر کتاب است کار عمیق توسط کال نیوپورت عمیق کار به عنوان توانایی ما در تمرکز ، بدون حواس پرتی ، روی کارهای خواستار شناختی برای مدت طولانی تعریف شده است. اگرچه ممکن است واضح به نظر برسد ، اما نیوپورت استدلال می کند که این مهارت همان چیزی است که در نهایت “داشتن ها” و “هیچ چیزهایی” را در اقتصاد روزافزون ما از هم جدا نخواهد کرد.
اما فقط یک مشکل وجود دارد.
بیشتر ما بدون حواس پرتی نمی توانیم بیش از بیست دقیقه روی یک چیز تمرکز کنیم. وقتی سعی می کنیم خود را از حواس پرتی های تقریباً بی نهایت پلیس کنیم ، سریع فرسوده می شویم سپس احساس گناه می کنیم که سرانجام تحت فشار قرار می گیریم. حتی بدتر ، داستان هایی است که پس از آن برای خود تعریف می کنیم. این معمولاً با این عبارت کوچک شروع می شود:
“اگر فقط انضباط شخصی بیشتری داشتم …”
چه ایده جالبی است.
چرا انضباط شخصی بیش از حد ارزیابی می شود
خوب ، اگر فقط خود انضباط بیشتری داشته باشیم ، پس همه ما شکم های شش تکه داریم ، آن مشاغلی را شروع می کنیم که همیشه درباره آن صحبت می کنیم و قبلاً همه موارد موجود در لیست کارهای خود را بررسی می کردیم. اگر فقط ما انضباط شخصی بیشتری داشته باشیم زندگی بسیار آسانتر خواهد بود.
اما این یک عبارت خطرناک برای تکرار است.
در حالی که من هنوز هم اعتقاد راسخ دارم که نظم و انضباط شخصی صفتی است که شما می توانید با تلاش مناسب ایجاد کنید ، اما همچنین فکر می کنم تنها برای بهبود زندگی خود تنها به آن اعتماد کنید …