كتابداران دانشگاهی كه معمولاً به عنوان كارشناس حقوق شناخته می شوند ، در موقعیت منحصر به فردی قرار دارند كه می توانند از طریق مشاوره ، دستورالعمل و سایر روش ها به اعضای هیئت علمی و دانشجویان ، آموزش كپی رایت را در زمینه علوم انسانی دیجیتال ارائه دهند.[3] کتابداران گاهی اوقات خود را به عنوان “استفاده مجدد از مبشر” معرفی می کنند که با استفاده از مجوزهای CC و همچنین معرفی مجوزهای CC به جامعه دانشگاه از طریق راهنماها و صفحات وب ، چشم انداز Creative Commons را قبول می کنند.[4]
با این حال ، بحث های کمی در مورد محدودیت های مجوز CC در جامعه کتابخانه ارائه شده است.[5] این مقاله با استفاده از ادبیات علمی حوزه حقوق و منابع اولیه شامل پرونده های قضایی ، وب سایت ها ، مقالات مجله ها و روزنامه های مرتبط با این موضوع ، قصد دارد با تجزیه و تحلیل چهار محدودیت مجوزهای CC در دانشگاه كتابداران دانشگاهی ، دیدگاه مهمی را در زمینه آموزش حق چاپ ایجاد كند. مدیریت پروژه های علوم انسانی دیجیتال حقوق مالکیت معنوی.
در جامعه حقوق ، دانشمندان محدودیت های مجوز باز و Creative Commons را بررسی کرده اند. کاتز عدم تطابق دیدگاه Creative Commons و مجوزهای آن و همچنین اینکه چگونه ناسازگاری مجوزهای CC ممکن است منجر به ضرر بالقوه انتشار دانش شود را توضیح داد.[6] بعداً دانشمندان به کاتز …