اگر برنامه‌های آمادگی در برابر بلایای شما دارای یک چک باکس برای اختلال در ترافیک کابلی اقیانوسی به دلیل آتشفشان زیر دریا بود، براوو. در قرعه کشی این هفته شرط بندی کنید. بیشتر مردم جهان از طبیعت شگفت‌انگیز قدرتمند فوران آخر هفته هونگا تونگا-هونگا هااپای غافلگیر شدند.
خوشبختانه تأثیر آن بر ترافیک اینترنت بین المللی در مقیاس جهانی بسیار کم بود. به طور محلی، ارتباطات با تونگا به دلیل قطع شدن خطوط تلفن معمولی مختل شده است و به نظر می رسد کابل اینترنت فیجی به تونگا آسیب دیده است. تا آن مرحله، سرویس کابلی که تنها ارتباط بین تونگا و جهان خارج است، خارج شده است. مقامات و اپراتورها آن را خاموش یا قطع نکردند. مفهوم آن این است که انفجار آتشفشانی و پیامدهای آن کابل فیبر نوری را که تونگا را به بقیه جهان وصل می‌کند قطع کرد.
فراخوانی برای اقدام
تقریباً 95 درصد از ترافیک داده های بین قاره ای جهانی از طریق کابل های زیردریایی که از کف اقیانوس عبور می کنند انجام می شود. کابل های زیر دریا به دلایل زیادی ترجیح داده می شوند. مهمتر از همه، آنها تقریباً پهنای باند نامحدود و تأخیر بسیار کم را در مقایسه با ارتباطات ماهواره ای ارائه می دهند.
آتشفشان آخر هفته قبل به موضوعی اشاره می کند که کارشناسان سال هاست نگران آن بوده اند.
شبکه جهانی کابل زیر دریا بسیار شکننده است و می تواند به سرعت آفلاین شود. در معرض اختلالات ناشی از بریدگی‌های تصادفی، آسیب‌های مخرب، و آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی مانند طوفان، سونامی و سایر حوادث است.
آتشفشان های زیردریایی تنها یکی دیگر از منابع بالقوه خاموشی هستند. احتمال تکرار چنین چیزی چقدر است؟ اگرچه تطابق دقیقی ندارد، اما زمانی که نقشه کابل زیردریایی و نقشه حلقه آتش اقیانوس آرام را می‌پوشانید، که منطقه‌ای در اطراف بخش بزرگی از لبه اقیانوس آرام است که در آن فوران‌های آتشفشانی و زمین‌لرزه‌های زیادی وجود دارد، تداخل زیادی وجود دارد. به وقوع پیوستن. آتشفشان تونگا بخشی از حلقه آتش اقیانوس آرام است.
متأسفانه، مناطق خاصی از جهان، از جمله جزایر هاوایی، کانال سوئز، گوام، و تنگه سوندا در اندونزی، نقاط مهمی هستند که بسیاری از کابل‌ها در آنها همگرا می‌شوند. و مکان هایی که بلایای طبیعی در آن رخ می دهد.
این موضوع برای چندین دهه برجسته شده است. به عنوان مثال، مقاله ای در سال 2009 توسط محققان دانشگاه نیو ساوت ولز بر آسیب پذیری های هاوایی و استرالیا متمرکز شد. در این مقاله، پروفسور دیل دومینی هاوس و جی. گاف گفتند: «فرایندهای مخاطره‌ای طبیعی گوناگونی می‌توانند به این زیرساخت‌ها، هم در آب‌های عمیق و هم در سواحل آسیب بزنند و از بین ببرند. برخی مکان‌ها در سیستم مخابراتی جهانی قبلاً شناخته شده‌اند. گلوگاه یا “نقاط خفه” بودن. هاوایی دقیقاً چنین نقطه خفه‌ای است و جالب اینکه هاوایی نیز تحت تأثیر فرآیندهای مخاطرات طبیعی بسیار بزرگ قرار گرفته است. هر گونه آسیب به زیرساخت‌های مخابراتی زیردریایی که از طریق هاوایی هدایت می‌شوند می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر جریان الکترونیکی داده و ترافیک صوتی داشته باشد و تأثیر منفی بگذارد. اقتصادهای وابسته مانند استرالیا».
راه حل های زیردریایی؟
بنابراین، راه حل برای جلوگیری از قطعی های بزرگ چیست؟ شرکت ها به دلیل هزینه ها و تدارکات، گزینه ای برای ایجاد مسیر جایگزین کابل های جهانی ندارند. کشورها و کاربران اصلی (یعنی ارائه دهندگان خدمات ابری و ارتباطاتی پیشرو) باید برای استفاده از قابلیت های ماهواره ای بیشتر برنامه ریزی کنند، حتی اگر کابل ترجیح داده شود.
علاوه بر این، همانطور که دومینی هاوز خاطرنشان کرد: “اولین گام برای کاهش خطر، انجام تحقیقاتی برای تعیین کمیت و ارزیابی خطر واقعی کابل های زیردریایی در مکان های خاص در کف اقیانوس ها و انواع مختلف خطرات طبیعی است.”