یک دیدگاه اخیر در فرستنده، چرا ژنتیک بیشتر در مورد اسکیزوفرنی به ما آموخته است؟ ، اظهار داشت: “چه نتیجه ای باید نتیجه بگیریم؟ من مطمئناً ارزش جستجوی ژن هایی را که باعث ایجاد حساسیت به بیماری می شوند و اهداف درمانی را ارائه می دهند ، زیر سوال نمی برم. بسیاری از پیروزی ها برای هر گونه شک و تردید که توالی ژنوم از انواع مختلف همچنان محور تحقیقات مرتبط با بیماری خواهد بود. در مطالعات مربوط به بیماری هایی که در آن سلول ها به نظر می رسد نقص یا مرگ – به طور کلی اختلالات عصبی یا عصبی – از آن که مدارها به نظر می رسد بدون آسیب شناسی سلولی آشکار است – به طور کلی شرایط رفتاری یا روانپزشکی به نظر می رسد. و به همین ترتیب احتمالاً باید بیشتر به روشهای دیگر متکی باشد. “
“آنها ممکن است شامل ارگانوئیدهای عصبی انسان برای جستجوی تغییرات سلولی و مولکولی و تصویربرداری عصبی برای جستجوی آشفتگی های سطح سیستم ها و همچنین نشانگرهای زیستی بهتر و شناسایی انواع سلول های آسیب دیده خاص باشند. داده های ژنتیکی برای آموزش چگونگی اتفاقات اسکیزوفرنی و نحوه درمان آن …