تصور کنید ماهی هستید که از این ایده که تور ماهیگیری گریزان است دست برداشته است. شما دیگر حتی برای آزادی شنا نمی کنید – تور را به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی پذیرفته اید.
اکنون، خود اقیانوس با یک آکواریوم غول پیکر و تحت کنترل دولت جایگزین شده است، و شما فقط یک ماهی نیستید، بلکه ماهی هستید که یک برچسب شناسه به باله شما چسبانده است. این چیزی است که زندگی در اکوسیستم های دیجیتالی امروزی که به شدت تنظیم شده اند، احساس می کند. حداقل این چیزی است که چینی ها احساس می کنند.
این وضعیتی است که توسط پورتال دولت ویتنام ارسال شده است. این یک مثال واضح از این است که چگونه دولت‌ها، مانند ویتنام، مرزهای آنچه را که می‌توانیم آن را «میدان عمومی دیجیتال» بنامیم، دوباره تعریف می‌کنند.
این وضعیت مقررات جدیدی را از فرمان 147/2024، بیان می کند که فقط حساب های تأیید شده – آنهایی که با شماره تلفن یا شناسه شخصی احراز هویت شده اند – مجاز به پست، نظر، پخش جریانی زنده یا اشتراک گذاری اطلاعات در رسانه های اجتماعی هستند. به عبارت دیگر، اگر می خواهید نظر خود را به صورت آنلاین بیان کنید، بهتر است ابتدا آیدی خود را فلش کنید.
به عنوان یک فرد ویتنامی، از خواندن این متن وحشت داشتم.
در ظاهر، فرمان 147/2024 ممکن است راهی عملی برای کاهش ترول های آنلاین، اطلاعات نادرست و آزار و اذیت ناشناس به نظر برسد.
چه کسی نمی خواهد اینترنت را به مکانی مدنی تر تبدیل کند، درست است؟ اما شوخی نکنیم…