مقاله من توضیح خواهد داد که چگونه مهندسان ناسا ، پیش بینی نیاز به حفظ تلسکوپ فضایی هابل ، آن را با توانایی تعمیر در فضا طراحی کردند. از طریق پنج مأموریت شاتل از سال 1993 تا 2009 ، فضانوردان تمام اجزای اصلی را به جز آینه ها و پوسته بیرونی جایگزین کردند که قدرت الکتریکی را 20 ٪ افزایش داده و توانایی تلسکوپ را در تمرکز و درک نور بدون دستگاه های اضافی بازگرداند. این تلاش طول عمر هابل را از 15 سال برنامه ریزی شده تا نزدیک به 35 سال افزایش داد و نشانگر برجسته مهندسی و فناوری فضایی بود.
طراحی ویژگی های سرویس دهی در مدار
تلسکوپ فضایی هابل ساخته شده است تا هنگام ورود به سیاره برای فضانوردان آسان باشد. روی سطح تلسکوپ دستگیره های زرد روشن و محدودیت های پا به منظور حرکت در اطراف آن در حین به روزرسانی ها قرار دارد. در داخل سازها و سایر مؤلفه هایی هستند که می توانند مستقیماً در فضا جایگزین شوند. در صورت خرابی موتور یا محرک ، پانل های خورشیدی که قدرت این تلسکوپ را تأمین می کنند می توانند تاشو و آشکار شوند. هابل دارای 49 سیستم مدولار است ، از فیوزهای کوچک گرفته تا ابزارهای علمی بزرگ که می توان به آنها دسترسی پیدا کرد.
این رصدخانه نسبت به سایر مأموریت های ناسا زمان و امور مالی بیشتری برای ساخت و راه اندازی داشت. چنین هزینه هایی با این واقعیت که تلسکوپ …