سلام! باز هم من هستم، الکساندر نکراشنکو. امروز، به بخش پایانی چرخه مقالاتم در مورد داستان من رسیدیم چگونه ربات تلگرام خود را ایجاد کردم. در مقاله قبلی ام درباره نشانه گذاری ها و نحوه واکنش یک ربات به رویدادهایی که کاربر مرتکب می شود به شما گفتم. من چندین بار در مورد محدودیت های داده های پارامترهایی که API تلگرام دارد اشاره کردم. بنابراین، اجازه دهید ابتدا توضیح دهم که چگونه با آن برخورد کردم.
راه حل ساده بود، در واقع، من فقط یک جدول جدید در پایگاه داده خود ایجاد کردم، یک نوع paramsData، و اکنون، می توانم هر اندازه که می خواهم داده را در پایگاه داده ذخیره کنم. jsonb فیلد “داده” مانند این
{ "wordsDataIdsParams": "83,84,85,86,87,90,91,92,80" }
پس از آن، من فقط شناسه این ردیف را در درخواست خود قرار دادم، بنابراین دیگر به محدودیت ها اهمیت نمی دهم.
این نابغه و ساده بود، اما من همچنان به این فکر می کردم که چرا باید به جای توسعه دهندگان تلگرام، راه حل خودم را برای چنین چیزهای بدیهی ایجاد کنم. به هر حال همین.
در این قسمت سوم و آخر در مورد برنامه MVP من بر اساس ربات تلگرام، می خواهم بیشتر در مورد برنامه های آینده Tot Bot به شما بگویم!
برنامه عالی، اینطور نیست؟ قدردانی می کنم که کاربرانم، به خصوص معلمان به من گفتند که این ربات به آنها در کارشان کمک می کند، بسیاری از اقدامات دستی آنها را با برخی بهبودها ساده می کند.
بله، همه اینها خیلی خوب است، اما اجازه دهید …