آزمایش عملکرد ، به عنوان یک علم ، به طور سنتی بیشتر بر اندازه گیری حداکثر بار برنامه می تواند استفاده کند و تأخیر سیستم را با بارهای مختلف منعکس کننده حجم تولید اندازه گیری کند. پس از آزمایش کامل ، معیارهای عملکرد سیستم اندازه گیری و با تیم محصول به اشتراک گذاشته می شود. همچنین ، این معیارها حتی پس از پخش مستقیم برنامه ، به طور مداوم کنترل می شوند.
در زیر نمونه ای از نحوه نگاه این معیارها وجود دارد:
-آور زمان پاسخ زیر 200 متر؟ عالی!
-99.9 ٪ به روز؟ عالی!
-آیا می توانید یک میلیون تماس API را با تأخیر 2S انجام دهید؟ فوق العاده معمولی!
هر تیم نرم افزاری دوست دارد معیارهای فوق را داشته باشد. با این حال ، وضعیتی را در نظر بگیرید که این معیارهای دقیق ردیابی شده ارائه می دهند ، تضاد مستقیمی با معیارهای کاربر در مواردی است که کاربران همچنان برنامه شما را رها می کنند.
معیارها میراژ
آزمایش عملکرد سنتی مدتهاست که روی زمان پاسخ ، توان ، حداکثر بار که می تواند در برابر کاربرد و نرخ خطا در برابر آن مقاومت کند ، متمرکز شده است. این معیارها اشتباه نیستند-آنها فقط برای سیستم های امروزی کافی نیستند.
برنامه ای را در نظر بگیرید که سریع بار کاربران را با یک رابط غیرقانونی ناامید می کند. یا یک برنامه تجارت الکترونیکی را در نظر بگیرید که دارای زمان پاسخ سریع رعد و برق است اما به دلیل جریان پرداخت پیچیده ، هنوز هم مشتریان را در پرداخت خود از دست می دهد. معیارهای شما …