چرا مجرمان سایبری لزوما از هوش مصنوعی استقبال نمی کنند؟

پیشرفت سریع هوش مصنوعی ابزارهای قدرتمندی را برای شناسایی بدافزار ارائه کرده است، اما همچنین راه‌های جدیدی را برای حملات خصمانه معرفی کرده است. به عنوان مثال، اخیراً OpenAI گزارش داده است که عوامل تهدید از ChatGPT برای اجرای شناسایی، کمک به تعمیر کد، نوشتن کد جزئی یا نگاه کردن به آسیب‌پذیری‌ها سوء استفاده می‌کنند. اینها برای من نمونه هایی از کمک هوش مصنوعی به مراحل “پایه” هستند، اما آیا بازیگران تهدید سرمایه گذاری کرده و از برنامه های پیشرفته تر استفاده می کنند؟

آشفتگی‌های متخاصم جهانی (UAPs) به دلیل پتانسیل آنها برای دور زدن مدل‌های یادگیری ماشین در حوزه‌های مختلف، از جمله تشخیص بدافزار، مورد توجه قرار گرفته‌اند. UAP ها می توانند بدافزارها را به گونه ای دستکاری کنند که از سیستم های تشخیص مبتنی بر هوش مصنوعی بدون تغییر در عملکرد اصلی بدافزار فرار کنند. با این حال، علی‌رغم این قابلیت، مجرمان سایبری تکنیک‌های مبتنی بر هوش مصنوعی مانند UAP‌ها را به‌طور گسترده اتخاذ نکرده‌اند. این وبلاگ به پیچیدگی و تلاش مورد نیاز برای تولید UAP برای بدافزارها می پردازد و توضیح می دهد که چرا ممکن است برای مهاجمان ارزش دردسر نداشته باشد.

فقط برای روشن شدن در تعاریف:

هوش مصنوعی (AI) حوزه وسیعی است که هدف آن ایجاد ماشین‌ها یا نرم‌افزارهایی است که قادر به انجام وظایفی هستند که معمولاً به هوش انسانی نیاز دارند، مانند درک زبان، تشخیص تصاویر، حل مسئله و تصمیم‌گیری. هوش مصنوعی تکنیک های مختلفی را در بر می گیرد…