پیشگفتار: این تلاشی برای مستندسازی سخنرانی‌ای است که در اوایل سال جاری در یک کنفرانس فناوری انجام دادم. به نظر می‌رسید صحبتی با همین عنوان برای بسیاری از مردم طنین‌انداز شد و برخی از افرادی که نمی‌توانستند شرکت کنند، پرسیدند که آیا می‌توانم «اسلایدها» را به اشتراک بگذارم. اسلایدها به سختی متنی در خود دارند، بنابراین من تصمیم گرفتم به جای آن قسمت هایی از گفتگو را در این مقاله فشرده کنم.
شاید تو مرا نشناسی، اما من تو را می شناسم.
من می دانم که شما سخت کار می کنید، و تمام تلاش خود را در کار خود به کار می گیرید.
شما کارهای زیادی انجام می‌دهید، اما به نوعی، هرگز آن‌گونه که لیاقتش را دارید، دیده نمی‌شوید یا به رسمیت شناخته نمی‌شوید.
گاهی اوقات می بینید که همسالانتان به خاطر کارشان شناخته می شوند، و در تلاش هستید تا بفهمید که چرا این شما نیستید.
منظورم این است که شما هم مهارت دارید.
این است واقعا آزار دهنده
آزاردهنده است زیرا می‌دانید که افراد یا کسب‌وکارها بیشترین پاداش مالی، بیشترین فرصت‌ها و اغلب بیشترین رشد را دریافت می‌کنند.
همچنین این که اخراج‌ها روزانه اتفاق می‌افتد، سرمایه‌گذاری استارت‌آپ‌ها کند می‌شود و هوش مصنوعی ساختار آینده کار را نامشخص می‌کند، کمکی نمی‌کند.
اینها هستند واقعا دوران سخت
خوب، در این روزهای سخت، مهمتر از همیشه این است که کار و تخصص شما قابل تشخیص و قابل مشاهده باشد.
این خیلی ساده به نظر می رسد درست است؟
تنها مشکل اینه که تو خوب نیستی…