نحوه به حداکثر رساندن نسبت متقاعدسازی در آزمایشات دو مرحله ای

جدول پیوندها

چکیده و 1. مقدمه

2. فرمول مسئله

2.1 مدل آزمایش‌های باینری-نتیجه در آزمایش‌های دو فازی

3 آزمایش با نتیجه دودویی در آزمایشات دو مرحله ای و 3.1 آزمایش با غربالگری

3.2 مفروضات و راهبردهای القایی

3.3 محدودیت های ارائه شده توسط آزمایش های فاز دوم

3.4 نسبت متقاعدسازی و ساختار سیگنال دهی بهینه

3.5 مقایسه با راهبردهای متقاعدسازی بیزی کلاسیک

4 آزمایش با نتیجه باینری در کارآزمایی‌های چند مرحله‌ای و 4.1 مدل آزمایش‌های باینری نتیجه در آزمایش‌های چند مرحله‌ای

4.2 آزمایش های تعیین شده در مقابل آزمایش های طراحی شده توسط فرستنده

4.3 مدل چند مرحله ای و متقاعدسازی بیزی کلاسیک و مراجع

3.4 نسبت متقاعدسازی و ساختار سیگنال دهی بهینه

خوانندگان دقیق ممکن است متوجه شوند که اگر نسبت متقاعدسازی را با قبل ضرب کنیم، مقدار (حداکثر) مطلوبیت مورد انتظاری خواهد بود که فرستنده می تواند از مجموعه استراتژی های داده شده به دست آورد. از آنجایی که فایده مورد انتظار فرستنده بدون توجه به اینکه فرستنده کدام مجموعه از استراتژی‌ها را اتخاذ می‌کند، یکنواخت افزایش می‌یابد، نسبت متقاعدسازی تحت یک قبلی معین را می‌توان به عنوان سود نسبی این مجموعه از استراتژی‌ها به فرستنده ارائه کرد. از این رو، با توجه به یک پیشین خاص، اگر مجموعه ای از استراتژی ها نسبت متقاعدسازی بالاتری نسبت به مجموعه ای دیگر از استراتژی ها داشته باشند، …