معما در زمان
گرد و غبار ستاره ای
کهکشانی در ذهن،
ستارگان در حال استراحت، پراکنده در اطراف
کاناپه های حشیش بادی
جای شناور بودن اما من شناور نیستم.
و دارم می افتم….
اما این مژه های من است، مانند خوز،
برازنده
این ذهن من است، مه آلود
هوا مثل برف زمستانی سرد است
همین الان است که باعث می شود من رانده شوم
در مه
امواج گرما به صورت حباب پراکنده می شوند
سقوط یک کشتی روی کاناپه.
© نوامبر ’23