هوش مصنوعی به همان اندازه که استفاده از الکتریسیته است، جامعه را متحول خواهد کرد. هوش مصنوعی وعده افزایش بهره‌وری، کاهش تصادفات رانندگی، کمک به تشخیص و درمان بیماری‌ها با سرعت و دقت، و ساده‌سازی فرآیندهای صنعتی را می‌دهد تا محیطی پاک‌تر به ما بدهد.
اما هوش مصنوعی تنها در صورتی می تواند پتانسیل خود را برآورده کند که مراکز داده ای که هوش مصنوعی را اجرا می کنند بتوانند به انرژی کافی دسترسی داشته باشند. و مراکز داده در حال حاضر در تلاش برای یافتن انرژی کافی هستند. در حال حاضر، تنگناهای انرژی در شمال ویرجینیا – بزرگترین مرکز داده در جهان – می تواند توسعه جدید را تا سال 2026 به تعویق بیندازد. تقاضا برای برق از ظرفیت خطوط برق فعلی بیشتر شده است و ازدحام ناشی از آن تامین برق به مراکز داده را خفه می کند. . افزودن هوش مصنوعی به این ترکیب، این مشکلات را تشدید می‌کند، زیرا برای آموزش و اجرای مدل‌های هوش مصنوعی به انرژی زیادی نیاز است.
علاوه بر این، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) محدودیت های شدید انتشار گازهای گلخانه ای را بر نیروگاه ها اعمال می کند. PJM (اپراتور شبکه ای که به 65 میلیون نفر در 13 ایالت آتلانتیک میانه و غرب میانه خدمات رسانی می کند) می گوید نیروگاه های سوخت فسیلی بسیار سریعتر از توسعه منابع انرژی جایگزین بازنشسته می شوند. بنابراین توسعه دهندگان مراکز داده با کمبود انرژی مواجه خواهند شد و باید از منابع انرژی کم انتشار برای ایجاد ظرفیت جدید استفاده کنند.
مراکز داده را نمی توان در هر جایی ساخت. آنها باید در نزدیکی نیروگاه هایی قرار گیرند که دارای خطوط انتقال کافی هستند زیرا ساخت خطوط برای انتقال برق از مکان های دورافتاده ممکن است بیش از یک دهه طول بکشد. آنها همچنین باید نزدیک مراکز جمعیتی باشند که در آن مردم به احتمال زیاد از خدمات دیجیتال آنها استفاده می کنند و در نزدیکی سایر مراکز داده برای اطمینان از تبادل آسان اطلاعات باشند. در نهایت، آنها باید در جایی ساخته شوند که مردم از آنها حمایت کنند. بسیاری از جوامع با ساخت مراکز داده جدید مخالف هستند زیرا می ترسند این تسهیلات برق کمتری را برای ساکنان و مشاغل محلی باقی بگذارد.
اگرچه انرژی خورشیدی و باد راه‌حل‌های متداول انرژی هستند، اما هیچ یک به اندازه کافی برای تامین انرژی یک مرکز داده قابل اعتماد نیستند، زیرا هر دو به آب و هوا بستگی دارند. مراکز داده از حیاتی ترین سیستم های ما – بیمارستان ها، دفاع ملی، جی پی اس، ارتباطات، چراغ های راهنمایی، آب و تصفیه فاضلاب – پشتیبانی می کنند، بنابراین در هر نوع آب و هوا و هر شرایطی به انرژی 24/7/365 نیاز دارند. بعلاوه، نیروگاه های خورشیدی و بادی بزرگ در مکان های دور افتاده به جای مراکز جمعیتی که مراکز داده معمولاً در آن قرار دارند، مستقر هستند.
گاز طبیعی و زغال سنگ منابع انرژی قابل اعتمادی هستند، اما محدودیت های جدید کیفیت هوای EPA، گرفتن مجوز برای نیروگاه های فسیلی جدید را دشوار می کند.
انرژی هسته ای می تواند تمام نیازهای انرژی مراکز داده را برآورده کند: قابل اعتماد، مقرون به صرفه و تمیز است. اما نیروگاه‌های هسته‌ای بزرگ نیازمند سرمایه‌گذاری‌های اولیه بزرگ هستند و ساخت آن به زمان زیادی نیاز دارد. راکتورهای جدید در گرجستان 16 میلیارد دلار بیش از بودجه و 6 سال عقب‌تر از برنامه زمان‌بندی کار می‌کنند، و تعداد کمی از شرکت‌های خدمات شهری ایالات متحده مایل به پذیرش این سطح از ریسک سرمایه هستند.
اما یک راه حل وجود دارد. شرکت ها در تلاش هستند تا به مراکز داده کمک کنند تا با راکتورهای کوچک مدولار (SMR) بر تنگناهای انرژی غلبه کنند. SMR ها تمام مزایای نیروگاه های هسته ای بزرگ را دارند، اما ساخت آنها سریعتر و هزینه کمتری دارند. به علاوه، SMR ها را می توان برای بازیافت سوخت مصرف شده – هم سوخت آنها و هم سوخت نیروگاه های هسته ای بزرگ – طراحی کرد.
SMR ها ایمن ترین نیروگاه های هسته ای هستند که تاکنون طراحی شده اند. آنها می توانند خود را بدون تکیه به افراد، پمپ ها یا سیستم های مکانیکی برای حذف گرما خنک کنند. بحران ها مربوط به گذشته است. نوع تصادفاتی که در چورنوبیل، فوکوشیما و جزیره تری مایل رخ داده است از نظر فیزیکی غیرممکن است.
به علاوه، SMR ها را می توان تقریباً در هر جایی قرار داد. آنها ردپای کوچکی دارند – حدود دو هکتار برای کوچکترین راکتورها. در مقابل، راکتورهای سنتی به طور متوسط به 800 هکتار زمین نیاز دارند. و از آنجایی که اکثر SMR ها از آب برای خنک کردن استفاده نمی کنند، لازم نیست در نزدیکی دریاچه، رودخانه یا اقیانوس قرار بگیرند. آنها را می توان در سایت یک مرکز داده یا در یک مکان نزدیک در کمتر از یک سال نصب کرد.
SMR ها نیز مقرون به صرفه هستند. اجزای خارج از قفسه و پیش ساخته های کارخانه به SMR ها اجازه می دهد تا برق را با قیمت های رقابتی در اکثر نقاط ایالات متحده ارائه کنند.
SMR ها به مراکز داده راهی برای استقلال انرژی ارائه می دهند – مسیری که از تنگناها در شبکه و رقابت برای انرژی با جوامع محلی جلوگیری می کند. این منبع انرژی کلیدی می تواند قدرتی را برای باز کردن مزایای هوش مصنوعی و متحول کردن جامعه مدرن فراهم کند.