کابل ها برخی از فراگیرترین اشیایی هستند که در یک مرکز داده پیدا می کنید. متأسفانه، آنها همچنین می توانند از زشت ترین و سخت ترین برخورد با آنها باشند. یک مرکز داده با اندازه متوسط به راحتی می تواند شامل هزاران کابل برق و شبکه مجزا از انواع مختلف باشد، و اگر آنها را به خوبی سازماندهی نکنید، مرکز داده شما ممکن است در نهایت مانند یک میدان جنگ احمقانه به نظر برسد. بدتر از آن، ممکن است ندانید کدام کابل ها کجا می روند، و این امر اطمینان از عملکرد بهینه تجهیزات و عیب یابی مشکلات را دشوار می کند.
این خبر بد در مورد کابل های مرکز داده است. خبر خوب این است که با رویکرد درست، می توان بر هرج و مرج کابل کشی غلبه کرد. به خواندن نکاتی در مورد مدیریت کابل های مرکز داده به روشی موثر و قابل اعتماد ادامه دهید.
“چرا” و “چرا” کابل های مرکز داده
بیایید با بحث در مورد نقش کابل ها در مراکز داده شروع کنیم.
مسلماً کابل‌ها مهمترین مؤلفه تقریباً هر مرکز داده هستند. بدون کابل، شما نمی توانید برق را برای نگه داشتن سرورها و سایر تجهیزات خود تامین کنید.
همچنین نمی توانید به راحتی داده ها را از طریق شبکه منتقل کنید. اگرچه اتصال بی سیم در مراکز داده از نظر تئوری امکان پذیر است، اکثر شبکه های بی سیم فاقد قابلیت اطمینان و پهنای باند برای خدمت به عنوان راه حل های شبکه ای جدی در مراکز داده هستند. شبکه های سیمی برای اتصال به مرکز داده در اکثر موارد ضروری هستند.
حالا، همه این کابل‌ها ممکن است مشکلی نداشته باشند، اگر مهم نبود کدام کابل کجا وصل می‌شود. متاسفانه اینطور نیست. هر دو سر اکثر کابل ها باید به جایی بسیار خاص متصل شوند. یک کابل شبکه ممکن است نیاز داشته باشد که از یک سرور خاص به یک سوئیچ خاص اجرا شود تا اطمینان حاصل شود که سرور می تواند به زیر شبکه مناسب متصل شود، برای مثال، یا برای به حداقل رساندن مسافتی که بسته ها باید طی کنند. به همین ترتیب، کابل برقی که با یک نوع سرور کار می کند ممکن است برای دیگری کار نکند.
به این دلایل، پیگیری اینکه کدام کابل ها در کجا اجرا می شوند برای عملیات مرکز داده بسیار مهم است. کابل‌های منظم مدیریت شده فقط دیدنی نیستند. آنها برای قابلیت اطمینان و عملکرد مرکز داده ضروری هستند.
نکاتی برای مدیریت کابل های مرکز داده
برای اطمینان از اینکه به نظر نمی‌رسد که موش‌ها از کابل‌های شما لانه ساخته‌اند، بهترین روش‌های کابل‌کشی مرکز داده را در نظر بگیرید:
کابل ها را به حداقل برسانید
اول از همه، هرچه کابل های کمتری اجرا کنید، بهتر است، زیرا کمتر برای مدیریت وجود دارد. به دنبال فرصت هایی برای ادغام کابل کشی باشید. به عنوان مثال، شبکه های تعریف شده توسط نرم افزار ممکن است تعداد کابل های شبکه ای را که باید اجرا کنید کاهش دهد. ارتقاء به کابل‌های با ظرفیت بالاتر که می‌توانند ترافیک شبکه یا برق بیشتری را مدیریت کنند نیز می‌تواند کمک کند.
طول کابل را کاهش دهید
به همین ترتیب، سعی کنید طول کابل هایی که از مرکز داده شما عبور می کنند را به حداقل برسانید تا فضای فیزیکی کمتری را اشغال کنند. هنگام اجرای کابل کشی جدید، کوتاه ترین کابل های ممکن را انتخاب کنید و خودتان کابل ها را برش دهید و آنها را پر کنید تا مجبور نباشید به طول های از پیش تعیین شده ای که کابل ها وارد می شوند بسنده کنید.
مسیرهای کابل را مشخص کنید
سومین بهترین روش اساسی برای کابل‌کشی، تعیین مناطقی است که کابل‌ها باید هرچه زودتر در طول عمر مرکز داده شما اجرا شوند. برای کابل‌های مرکز داده آسان است که در طول زمان مانند شهرهایی که برنامه‌ریزی خوبی ندارند، گسترش پیدا کنند و منجر به پراکندگی و هرج و مرج شوند.
برای جلوگیری از این امر، با تصمیم گیری در مورد محل قرارگیری کابل ها از قبل برنامه ریزی کنید، مطمئن باشید مسیرهایی که انتخاب می کنید ظرفیت اضافی زیادی را برای گسترش در طول زمان ارائه می دهند. همچنین باید مکان های کابل کشی را انتخاب کنید که جریان هوا را محدود نکند یا مانع دسترسی فیزیکی به تجهیزات کلیدی نشود.
کابل های خود را تگ کنید
برچسب گذاری کابل های مرکز داده با برچسب های فیزیکی یکی دیگر از راه های ساده اما بسیار موثر برای مرتب و منظم نگه داشتن کابل ها است. و از آنجایی که مقدار داده‌هایی که می‌توانید روی برچسب کابل قرار دهید محدود است، هر کابل را با یک شناسه منحصربه‌فرد برچسب‌گذاری کنید، سپس یک پایگاه داده دیجیتالی ایجاد کنید که در آن تکنسین‌ها می‌توانند کابل را بر اساس شناسه آن جستجو کنند تا اطلاعات مرتبط بیشتری پیدا کنند.
با استفاده از این رویکرد، می‌توانید به طور کامل مستندسازی کنید که هر کابل برای چه چیزی استفاده می‌شود، بدون اینکه سعی کنید همه آن اطلاعات را روی برچسبی که به اندازه انگشت اشاره شما است، قرار دهید.
کابل های رنگی
در صورت امکان، کابل های مرکز داده خود را با رنگ کدگذاری کنید تا تکنسین ها بتوانند به راحتی انواع مختلف کابل را تشخیص دهند. برای مثال، ممکن است برای همه کابل‌های شبکه‌ای که از ظرفیت خاصی پشتیبانی می‌کنند، از یک رنگ استفاده کنید.
یک چالش در اینجا این است که استانداردسازی رنگ زیادی برای کابل ها وجود ندارد، به این معنی که همان نوع کابل ها ممکن است در رنگ های مختلف موجود باشند. ممکن است لازم باشد کابل ها را به صورت عمده بخرید یا از تولیدکنندگان ثابت کابل استفاده کنید تا مطمئن شوید که رنگ کابل ها در مرکز داده شما استاندارد است.
مانیتور برای مشکلات کابل
ردیابی دستی هزاران اتصال کابلی که ممکن است در مرکز داده شما وجود داشته باشد، عملی نیست. در عوض، نرم‌افزاری را نصب کنید که می‌تواند اتصالات را نظارت کند و به طور خودکار مشکلاتی مانند قطع شدن کابل را به شما هشدار دهد.
نرم‌افزار مانیتورینگ همچنین می‌تواند به شما کمک کند پیکربندی‌های کابل‌کشی را در طول زمان پیگیری کنید، بنابراین می‌توانید نحوه تنظیم کابل‌ها را در صورتی که شخصی تصادفاً کابل‌ها را بدون توجه به اینکه کدام کابل‌ها کجا رفته‌اند، تنظیم کنید.
نتیجه
هیجان زده شدن در مورد مدیریت کابل سخت است. اما اگر می خواهید کارایی و قابلیت اطمینان مرکز داده را به حداکثر برسانید، ارزش آن را دارد که زمان و تلاش خود را برای توسعه استراتژی های کابل کشی موثر سرمایه گذاری کنید. روش‌های نسبتاً ساده، مانند برچسب‌گذاری کابل و کدگذاری رنگ، می‌توانند در کاهش هرج و مرج که کابل‌ها می‌توانند ایجاد کنند بسیار کمک کنند.